Da moon zayld sheina vi di sunn, un's licht funn di sunn zayld sivva mohl hellah sei, so es vann's licht funn sivva dawk alles zammah kumma dayt in ay dawk. Dess nemd blatz vann da Hah di vayya blakka uf bind un di soahs hayld funn sei leit es eah uf si gedu hott.
Ich zayl di blinda fiahra in vayya es si nett gvist henn. Ich zayl eena foah gay in pawda es nett bekand sinn zu eena. Ich zayl's dunkla hell macha fannich eena, un unayvani bletz ayva macha. Dess sinn di sacha es ich du zayl; ich zayl si nett hokka lossa.
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
fa iahra awwa uf macha un si drayya fumm dunkla zumm licht, un funn di graft fumm Satan zu Gott. Dess is so es si iahra sinda fagevva greeya un en eahbshaft greeya mitt selli es heilich gmacht sinn deich da glawva an mich.’
Fa Gott, deah vo's licht kaysa hott fa sheina aus em dunkla, hott in unsah hatza ksheind fa uns es licht gevva funn di hallichkeit funn Gott im ksicht funn Jesus Christus.