Un heich moll, ich loss en sindfloot funn vassah uf di eaht kumma. Dess macht awl flaysh doht es shnauft un layva hott unnich em himmel. Alles uf di eaht vatt doht gmacht.
Ich vill havva es mei vadda es ich gebayt habb fannich em Hah, nayksht beim Hah unsah Gott sei sella dawk un nacht, so es eah seim gnecht sei recht ausshaft un aw's recht funn sei leit Israel so vi si noht henn alli dawk.
Vi fekkel am fleeya ovva droh, so zayld da Awlmechtich Hah ivvah Jerusalem vatsha. Eah heet's un hald's aus di kfoah, eah fleekt ovva drivvah un macht's frei.
Fa ich zayl vassah uf's dashtich land leahra, un vassah lawfa macha uf em drukkana grund. Ich leah mei Geisht aus uf dei kinnah, un mei sayya uf dei nohch-kummashaft.
Dess is vass da Hah sawkt: “An di zeit funn gnawt havvich diah andvat gevva, un am dawk funn di saylichkeit havvich diah kolfa. Ich zayl dich heeda un macha es du en bund bisht zu di leit, fa's land zrikk nemma, un's fadauva land fadayla unnich di eahvah.
Da Hah zayld eich immah fiahra, eich satt macha in drukkani bletz, un eiyah gnocha shteik halda. Diah zaylet sei vi en gvessahdah goahra, vi en shpring es nee nett drukka gayt.
Du zaylsht di millich funn di heida sukla, un di brisht funn kaynicha. No zaylsht du vissa es ich, da Hah, dei Heiland binn, dei Frei-Shtellah, da Mechtich Gott fumm Jakob.
Ich zayl mei Geisht in eich du so es diah viddah layvet, un ich bring eich zrikk in eiyah ayya land. No zaylet diah vissa es ich, da Hah, kshvetzt habb, un's aw gedu habb, sawkt da Hah.’”