Miah heahra leit singa funn di endah funn di eaht: “Hallichkeit zumm Gerechta.” Avvah ich muss sawwa, “Favass binn ich so aylendich, favass binn ich so aylendich, vay zu miah! Di zvay-ksichticha zayla zvay-ksichtich sei, un di falsha yusht noch may falsh.”
Diah hend nett keaht diveyya, adda's fashtanna, eiyah oahra voahra nett uf even lang zrikk. Ich habb goot gvist es diah nett gedraut sei kennet, un es diah ivvah-dreddah voahret funn muddahs-leib.
Du bisht immah gerecht, oh Hah, vann ich mich faglawk zu diah. Doch, muss ich dich frohwa veyyich dei gerichtes: Favass gayt's goot mitt di gottlohsa? Favass gayt alles di unglawvicha iahra vayk?
Oh, ich vott ich hett en blatz in di vildahnis, en blatz vo leit bleiva ivvah-nacht, so es ich mei leit falossa kend, un funn eena vekk zeeya; fa si sinn awl aybrechah, un en drubb zvay-ksichtichi leit.