In sellah dawk zayla si roahra drivvah so vi da say roaht. Un vann ebbah ivvah's land gukt, dann saynd eah's dunkla un da angsht. Even's licht is dunkel gmacht bei di volka.
Uf awl di hohcha un bludda bletz in di vildahnis kumma selli es fadauva, fa es shvatt fumm Hah zayld uf fressa funn aym end fumm land biss an's anra, nimmand zayld fridda havva.
Avvah vass doon ich sayna?” sawkt da Hah. “Si sinn fagelshtaht, si sinn am vekk shpringa, iahra mechtichi mennah sinn gebodda. Si shpringa kshvind fatt, unni zrikk gukka, angsht is ivvahrawlich.
Oh mei leit, doond sekk-glaydah oh, un rollet eich in di esh; veinet un heilet biddahlich, so vi fa en aynsishtah sohn, fa da feind kumd bletzlich un zayld alles fadauva.
Di feinda iahra geil heaht ma shnaufa funn Dan. Iahra hengshta greisha, un's gans land shiddeld. Si sinn kumma's land uf fressa, un alles es drinn is, di shtatt un awl selli es drinn voona.”
Heich moll, ich heah mei leit am greisha, funn en land veit ab. Is da Hah nett in Zion? Is iahra kaynich nimmi datt? Da Hah sawkt, “Favass henn si mich fazand mitt iahra gleichnisa, mitt iahra nix-nutzichi, fremdi abgettah?”
Di yacht funn leit am heila vatt keaht in Zion: ‘Vi oahrich sinn miah fadauva! Vi grohs is unsah shohm! Miah henn's land falossa missa, veil si unsah heisah nunnah grissa henn.’”
Ich dray eiyah feiyah-dawk essa zu veines, un awl eiyah singes zu heiles. Ich mach eich awl sekk-glaydah veahra un mach eich eiyah kebb shayfa. Ich mach selli zeit vi heila fa en aynsishtah boo un da dawk zayld biddah sei biss an's end.
Si fashpodda kaynicha, un lacha ivvah roolahs. Si lacha ivvah awl di zu gvanda shtett, si bauwa da grund uf an di vand nohch, gayn nuff un fanga di leit.
Nau gukk moll, ich binn am di Chaldayah ufvekka, selli unfashtendicha un ungeduldicha leit, dee es am ivvah di gans eaht gay sinn, un am lendah ivvah-nemma es nett iahra sinn.