Vann diah nett abheichet, dann muss ich laynich heila ivvah hohchmoot vi sell; mei awwa doon biddahlich heila, un's awwa-vassah lawft, veil em Hah sei drubb shohf kfanga sei zayld.
So vi en deeb fashohmd is vann eah kfanga vatt, so is es haus funn Israel fashohmd— si, un iahra kaynicha, iahra evvahshti, iahra preeshtah un iahra brofayda.
Di preeshtah henn nett kfrohkt, ‘Vo is da Hah?’ Selli es acht gevva uf's ksetz henn mich nett gekend; di foah-gengah henn geyyich mich kshaft. Di brofayda henn gebroffetzeit im Baal sei nohma, un sinn abgettah nohch gloffa es nix veaht voahra.
Da vind zayld awl dei shohf-heedah vekk dreiva, un selli es du dich druff falossa hosht vadda vekk gnumma. No zaylsht du dich shemma un zaylsht fashohmd sei, deich awl dei ungettlichkeit.
Fasell sawkt da Hah, da Gott funn Israel, dess zu di shohf-heedah es mei leit heeda: “Veil diah mei drubb ausnannah kshtroit hend, hend si vekk gedrivva un hend nett acht gevva uf si, dann zayl ich eich shtrohfa fa's evila es diah gedu hend,” sawkt da Hah.
Mei leit voahra faloahrani shohf; iahra shohf-heedah henn si letz kfiaht, un si gmacht rumm lawfa in di berga. Si sinn rumm gloffa in di berga un hivla, un henn fagessa vo iahra roo-blatz is.
so feel es di drubba shohf an Jerusalem fa opfahra macha vann si iahra feiyah-dawk feshta henn. So zayla di fadauvana shtett viddah kfild sei mitt drubba funn mensha. No zayla si vissa es ich da Hah binn.”
Mei zann brend geyyich di fremda shohf-heedah, un ich zayl di shohf-bekk es foah-gayn shtrohfa, veil da Awlmechtich Hah acht gebt uf sei drubb, dee es es folk funn Juda sinn. Eah macht si vi en shtolsah gaul im greek.
Deah vo yusht gedunga is, is nett da shohf-heedah vo di shohf aykend. So vann eah da volf saynd kumma, falost eah di shohf un shpringd fatt. No graebt da volf di shohf un dreibt si ausnannah.