Vekk uf, vind funn di natt, un kumm, vind funn di saut! Blohset uf mei goahra, so es da kshmakk funn di shpeis rumm blohst. Loss mei beleebdah in sei goahra kumma, un's besht frucht essa.
Ich binn in mei goahra kumma, mei shveshtah, mei hochtzich-maydel; ich habb myrrhe un shpeis zammah ksammeld. Ich habb mei hunnich-rohsa un mei hunnich gessa, un habb mei vei un millich gedrunka. Esset, diah es unsah freind sind; drinket biss diah foll sind, diah es nannah leeb hend.
Ich binn nunnah an da niss bamgoahra ganga fa di neiya blansa sayna im deich, fa sayna eb di vei-shtekk kshpraut henn un eb di grannat-ebbel am bleeya sinn.
Di gerechta kumma um, un nimmand nemd's zu hatz; gettlichi mennah vadda vekk gnumma, un nimmand fashtayt's es di gerechta vekk gnumma sinn fa si aus di kfoah fumm evila halda.
Da Hah zayld eich immah fiahra, eich satt macha in drukkani bletz, un eiyah gnocha shteik halda. Diah zaylet sei vi en gvessahdah goahra, vi en shpring es nee nett drukka gayt.
Fa vi di eaht glenni blansa vaxa macht, un vi en goahra sohma uf kumma macht, so macht da Awlmechtich Hah gerechtichkeit un lohb uf kumma fannich awl di heida.
Da Hah dei Gott is mitt diah, eah is en shteikah Heiland. Eah zayld grohsi frayt havva in diah; sei leevi zayld diah fridda gevva, un zayld sich froiya un singa ivvah dich.”
Faddah, du hosht si zu miah gevva, un ich hett geahn es si bei miah sinn vo ich binn, so es si mei hallichkeit sayna kenna, di hallichkeit vo du miah gevva hosht. Fa du hosht mich gleebt eb di veld gmacht voah.
Fa's Lamm in di mitt fumm kaynich-shtool zayld si heeda, un zayld si zu levendichi vassah-shpringa fiahra. Un Gott zayld awl's awwa-vassah funn iahra awwa butza.”