Avvah ich habb gebayda fa dich so es dei glawva dich nett falost, un vann du dich viddah zrikk gedrayt hosht, no gebb drohsht zu dei breedah so es iahra glawva shteikah vatt.”
Vo da Barnabas hee kumma is, hott eah di gnawdi Gottes ksenna un voah froh. Eah hott eena zu kshprocha es si mitt iahrem gans hatz fesht am Hah bleiva sella.
Avvah ich acht dee sacha nett, un mei layva maynd nix zu miah. Fasell kann ich mei lawf un deensht fraylich faddich macha, un deah deensht ausfiahra es ich grikt habb fumm Hah Jesus; naymlich, es ich en zeiya sei soll zumm Effangaylium funn di gnawdi Gottes.
So vatshet eich selvaht, un gevvet acht uf di drubb leit es da Heilich Geisht eich ivvah-saynah gmacht hott difunn. Heedet di gmay Gottes es Jesus gekawft hott mitt sei aykna bloot.
No henn di gmayna in Judayya, Galilaya un Samaria, fridda katt, un sinn ufgebaut vadda. Si sinn gloffa im furcht fumm Hah, un voahra gedrohsht im Heilicha Geisht, un di gmay is gvaxa.
Ich selvaht binn shuah veyyich eich, leevi breedah, es diah foll sind mitt goodi sacha, un kfild sind mitt alli eisicht, so es diah nannah famohna kennet.
Vi is es dann, leevi breedah? Vann diah zammah kummet dann hott alli-ebbah en psaltah, adda ebbes fa eich lanna, adda zunga, adda en vatt fumm Hah, adda en auslaying. Losset awl dee sacha gedu sei fa nannah ufbauwa.
Sind diah am denka es miah sinn am ausredda macha fa uns? Miah shvetza in Christus fannich Gott, diah leebshti, un alles es miah doon is fa eich fabessahra.
Endlich, leevi breedah, froiyet eich. Seind folkumma, seind gedrohsht, seind aynich, seind in fridda, no vatt da Gott funn leevi un fridda bei eich sei.
Siddah es miah dee fashprechinga henn, leevi breedah, vella uns selvaht sauvah macha funn alles es unsah leib un geisht unsauvah macht. Un vella fassich gay geyyich folkummani heilichkeit mitt di furcht funn Gott.
Deich een is es gans leib zammah gebunna un zammah kohva bei awl di gnocha un flexa es datt sinn. So vann alli dayl fumm leib shaft vi's sett, dann dutt's gans leib vaxa un sich ufbauwa in leevi.
Nau froi ich mich in meim leides fa eich. Un in meim flaysh fill ich uf vass noch nohtvendich voah funn di dreebsawl funn Christus, fa di sayk funn seim leib vo di gmay is.
Dess is veah miah breddicha, un miah famohna un lanna alli mensh mitt awl veisheit, so es miah alli mensh uf hayva kenna es folkumma in Christus Jesus.
Heichet selli vo ivvah eich sinn, un gevvet eich unnich si. Si vatsha ivvah eiyah sayla vi sohwichi es fa'andvadlich sinn. Losset si dess du mitt frayt un nett mitt en lasht, fa sell dayt eich nett helfa.
So vella dann di eahshta lanninga veyyich Christus hinnich uns du un on gay zu folkummaheit. Vella nett viddah da grund layya veyyich boos du fa dohdi verka, un veyyich em glawva funn Gott;