Vi leeblich uf di berga sinn di fees funn sellah es goodi zeiya bringd, sellah es fridda ausrooft, sellah es es fraylich vatt bei bringd, sellah es di saylichkeit breddicht, un sellah es sawkt zu Zion, “Dei Gott is kaynich!”
Ich nemm di greeks-veyya vekk fumm Ephraim, un di greeks-geil funn Jerusalem, un da greeks-bow zayld fabrocha sei. Da kaynich zayld fridda macha unnich di heida. Eah zayld roola funn aym say zumm anrah, un fumm Revvah biss an's end funn di eaht.
“Adda vass fa'n fraw vo zeyya shtikkah silvah geld hott, un faliaht ayns, dutt nett's licht ohshtekka un keaht's haus un sucht eahnshtlich biss see's viddah find?
Avvah vi sella si deah ohroofa es si nett droh geglawbt henn? Un vi sella si an deah glawva es si nett keaht henn difunn? Un vi sella si heahra unni en breddichah?
So nau, sinn miah Christus sei botshaftah, es vann Gott eich famohna dayt deich uns. Miah halda oh an eich in Christus sei blatz; machet fridda mitt Gott.