Avvah da Elisa hott ksawt zu eem, “Binn ich nett mitt diah ganga im geisht vo da mann aus seim vauwa ganga is fa dich ohdreffa? Is dess di zeit fa geld nemma, un glaydah, un ayl-goahra, un vei-goahra un shohf un oxa un gnechta un mawda?
Un ich habb miah foah-gnumma fa ausfinna un unnah-sucha deich veisheit alles es gedu vatt unnich em himmel. Es is en shveahrah lasht es Gott uf mensha glaykt hott.
So habb ich layva kast, veil di eahvet es gedu is unnich di sunn miah yusht dreebsawl gebrocht hott. Alles is leah un unni mayning, es vi am broviahra da vind fanga.
Ich habb broviaht mich fraylich macha mitt vei un en goodi zeit havva, diveil es mei meind am veisheit sucha voah. Ich habb vella sayna vass goodes es mensha doon mitt di poah yoah es si unnich em himmel layva.
Vann di zeida goot sinn, seind fraylich, avvah vann si shlecht sinn, denk an dess: Gott hott ayns gmacht grawt vi eah's anra gmacht hott. Fasell, kann da mensh nett vissa vass kumd noch eem.
Un meiyets sawwet diah, ‘Es vatt shtoahmich heit fa's is meiya-roht un volkich.’ Diah heichlah, diah doond di veddah zaycha im Himmel fashtay, avvah diah doond nett di zaycha funn dee zeit fashtay.