Em Hah sei nohma firchta si funn di west, un sei hallichkeit funn di east vo di sunn ufkumd. Eah zayld kumma vi hohch vassah in en revvah, es da vind fumm Hah dreibt.
Avvah vann diah moll di grohsa drubba greeks-gnechta saynet um Jerusalem rumm, no visset es di zeit nayksht is vann di shtatt veesht un leah vadda zayld.
Vann leit sawwa, “Fridda, un miah henn kenn kfoah,” no bletzlich kumd dess fadeahves uf si vi di shmatza uf en fraw vo en kind havva zayld. Un nimmand kann vekk difunn.
No is ayns funn di sivva engel es di sivva shisla katt henn zu miah kumma un hott ksawt, “Kumm, ich veis diah da shtrohf funn di grohs huah vo an feel vassahra hokt.
No hott da engel ksawt zu miah, “Di vassahra es du ksenna hosht, datt vo di huah hokt, sinn mensha un drubba funn leit—alli sadda leit mitt alli sadda shprohcha.