Da Dawfit hott ksawt, “Ich zayl bamhatzichkeit veisa zumm Nahas sei boo da Hanun, grawt vi sei daett bamhatzichkeit gvissa hott zu miah.” So hott da Dawfit samm mennah zumm Hanun kshikt so es si een drohshta veyyich sei daett. Vo em Dawfit sei mennah in's land funn di Ammoniddah kumma sinn,
Du bisht yusht katzlich kumma, un nau sett ich eich macha mitt uns gay vann ich nett vays vo miah am anna gay sinn? Gay zrikk un nemm dei leit mitt diah. Ich vinsh es bamhatzichkeit un voahheit bei eich sei sella.”
Da kaynich hott no kfrohkt, “Is noch ennich ebbah ivvahrich fumm Saul sei family es ich Gott sei leevi veisa kann ditzu?” Da Ziba hott ksawt zumm kaynich, “Da Jonathan hott alsnoch en boo es laybt; eah is gegribbeld in sei zvay fees.”
“Feich dich nett,” hott da Dawfit ksawt, “Ich vill diah shtandhaftichi-leevi veisa fa di sayk funn deim daett da Jonathan. Ich gebb diah awl's land es zumm Saul, dei grohs-faddah, keaht hott. Un du solsht immah an meim dish essa.”
No is da Hah fannich em Mosi fabei ganga un hott naus groofa, “Da Hah, da Hah Gott, es bamhatzich, gnaydich un geduldich is, mitt grohsi gnawt un shtandhaftichkeit.
Avvah ich sawk eich; diah sellet eiyah feinda leeva. Sayknet dee vo eich faflucha. Doond goodes zu dee vo eich hassa. Baydet fa dee vo eich fafolka un veesht yoosa,
Di mennah henn no ksawt zu iahra, “Unsah layva fa eiyah layva! Vann du nett sawksht vass miah am du sinn do, dann sinn miah bamhatzich un goot zu diah vann da Hah uns moll's land gebt.”
Avvah di Naomi hott ksawt zu iahra zvay shviah-dochtahra, “Gaynd yaydah funn eich zrikk zu eiyah maemm iahra haus. Loss da Hah bamhatzich sei zu eich vi diah voahret zu selli vo doht sinn un aw zu miah.