Un's bloot soll en zaycha sei fa eich uf di heisah vo diah sind. Vann ich's bloot sayn dann gayn ich ivvah eich. Kenn dohdes-blohk kumd uf eich vann ich moll Egypta-Land shlakk.
Es end funn awl demm is nau keaht vadda. Un do is vass miah uf kumma mitt: Firchtet Gott un haldet sei gebodda; dess is vass alli mann shuldich is fa du.
Si shpeela grohsi un glenni harfa, mitt tambourines un peifa, diveil es si vei drinka an iahra grohsi ess-feshta; avvah si bekimmahra sich nix um vass da Hah gedu hott, un fa'achta di eahvet funn sei hend.
Ich famohn eich dann, leevi breedah, deich di bamhatzichkeit funn Gott, es diah eiyah leivah gevvet es en levendich, heilich un en vohl-kfalla opfah zu Gott. Dess is eiyah geishtlichah deensht.
Dess sinn di vadda fumm bund es da Hah da Mosi gebodda hott fa macha mitt di Kinnah-Israel im land funn Moab, nayvich sellah bund es eah gmacht katt hott mitt eena in Horeb.
Da Mosi hott gans Israel zammah groofa un hott ksawt zu eena: Diah hend ksenna mitt eiyah aykni awwa vass da Hah gedu hott zumm Pharao in Egypta, zu awl sei gnechta un zu sei gans land.
Nau feichet eich veyyich em Hah un deenet een in voahheit un shtandhaft. Shmeiset vekk di abgettah es eiyah foah-feddah gedeend henn uf di annah seit fumm Revvah un in Egypta, un deenet da Hah.