So dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt, “Gukket moll, ich layk en shtay in Zion en shtay es ausbroviaht is, en keshtlichah ekk-shtay es goot gegrund is; veah in een glawbt, brauch nee nett angsht havva.
“Gukket moll, do is mei gnecht, deah es ich ufshtay difoah un fashteik, mei raus-groofanah, deah es ich frayt habb drinn. Ich habb mei Geisht uf een gedu; eah zayld recht richtes zu di heida bringa.
Machet eiyah oahra uf, un kummet zu miah, heichet mich ab, so es eiyah sayl laybt. Ich mach en ayvich bund mitt eich; ich gebb eich di shtandhaftich leevi es ich fashprocha habb zumm Dawfit.
“Kummet zrikk diah unglawvichi kinnah; ich hayl eich un mach eich shtandhaftich.” Di leit sawwa, “Yau, miah kumma zu diah, fa du bisht da Hah unsah Gott.
Diveil es du am vatsha voahsht, voah en shtay raus kshnidda, avvah nett mitt mensha hend. Deah shtay hott dess gleichnis uf di fees funn eisa un clay gedroffa un hott si alles in shtikkah fabrocha.
Du hosht ksenna vi en shtay aus em berg kshnidda voah unni mensha hend, un vi eah's eisa, bronze, clay, silvah un gold in shtikkah fabrocha hott. Da grohs Gott hott em kaynich gvissa vass blatz nemma zayld shpaydah naus. Da drohm is voah, un vass ah maynd is shuah.”
Gukket moll da shtay es ich fannich da Joshua ksetzt habb. Uf demm aynda shtay sinn sivva awwa, un ich zayl en layses nei hakka,’ sawkt da Awlmechtich Hah, ‘un ich zayl di sind funn demm land vekk nemma in ay dawk.
Vass bisht du, oh grohsah berg? Fannich em Serubabel zaylsht du ayvanah grund vadda. Un diveil es eah am da letsht shtay layya is, vatt gegrisha, ‘Gnawt! Sei gnaydich ditzu!’”
“Do is mei gnecht es ich raus groofa habb. Ich du een leeva, un mei sayl is goot zufridda mitt eem. Ich zayl mei Geisht uf een du, un eah zayld gericht breddicha zu di Heida.
Jesus hott ksawt zu eena, “Hend diah nee nett glaysa in di Shrift, ‘Da shtay vo di shaff-leit zrikk kshmissa henn is da ekk-shtay vadda. Dess hott blatz gnumma deich da Hah, un's is vundahboah zu unsah awwa’?
Vann Gott uns zrikk gnumma hott deich da doht funn seim Sohn diveil es miah noch sei feinda voahra, vi feel may, nau es miah zrikk gnumma sinn, zayla miah saylich vadda deich sei layva.
Dee sacha kumma so es eiyah glawva—vo may veaht is es gold vass fagayt, un vass broviaht vatt deich feiyah—shtandhaftich kfunna sei kann zumm lohb, hallichkeit un eah, vann Jesus Christus moll kumd,
Zu eich dann vo glawva, is eah keshtlich, avvah fa selli vo nett glawva is eah, “Da shtay vo di shaff-leit zrikk kshmissa henn, da shtay es da ekk-shtay vadda is,”
Simon Petrus, en gnecht un en aposhtel funn Jesus Christus, zu selli es da keshtlich glawva grikt henn es gleicha is zu unsahm, deich di gerechtichkeit funn unsah Gott un Heiland, Jesus Christus.
Un deich dess hott eah uns keshtlichi un oahrichi grohsi fashprechinga gevva, so es deich dee, diah en dayl havva kennet in di gettlich naduah, siddah es diah frei gmacht sind funn di veld un iahra lusht.