Nan pɨƚpɨƚ anɨb gau nan yɨharɨŋ. Pör mɨdöm wasö, mɨñi rö mɨdöm, rol rö laubal. Pen God nan yɨharɨŋ anɨb gau gɨ löm rɨb adɨk aij gɨ ñöb u, nɨhön gɨnɨg hanɨp abad mɨdagnab a gɨmim nɨŋbimŋ Kale anɨg gasɨ nɨŋnabim u, kale God nɨp nɨŋ ud aij gagpim.
Hagaila, kalɨp haga, “Nɨhön gɨnɨg pɨñɨŋ gabimŋ Kale manö yad pro pro rɨmnap nɨŋ udagpim aka?” ga. Anɨg hagöm, uraköm, pɨnöm asad udeia u hagö hir göm, ñɨg ral aueia u ur göm ga.
Hagö, kale aiö göm, pen hag nɨŋö pen hag nɨŋö göm hagla, “Bɨ anɨbi an? Aige gö göm hagajɨp, pɨnöm asad udajɨp u abe, ñɨg si ral auajɨp u abe, manö nɨp u nɨŋöm, hagöp rö göp?” ö gɨla.