“Yad kalöp hagabin, nɨbi bɨ mɨhöp mɨnöŋ naböŋ iƚ i mɨdmil, manö hag adö añɨ lɨmil, Bapi yad kumi kabö adö laŋ mɨdöp u nɨp hag nɨŋeinabil u, hag nɨŋnabil rö gɨnab.
Pen God nɨp sabe gɨnɨg gɨmim, nɨbi bɨ rɨmnap kalöp gɨ naij gɨpal gau nɨŋmim arö gɨmim nɨŋöm Nap kale kumi kabö adö laŋ mɨdöp u, nan si nan naij kale gɨpim gau nɨŋöm arö gɨnab.
Anɨb u rö me, kale nɨbi bɨ gau kalɨp manö ke nɨbö manö nɨŋagep rö hagmim, God Manö hageinabim u, God nɨp hag nɨŋbe, kalöp gasɨ ñö nɨŋöl gɨ, manö hagnabim anɨbu ud ado gɨmim, anɨg anɨg hagajun a gɨmim, kalɨp u rö nöp hag ñɨmim.