“Jerusalem nɨbi bɨ, nɨbi bɨ mög gep rö yad gai i. Bɨ God manö hagep God kalɨp yua bɨ gau, ram mɨnöŋ kalöp u aulö, kabö jumim pör nöp al pak lɨbim. Yad kalöp kɨƚakɨƚ nɨme pi gau gɨpal rö, dam auan mo yad gau lɨnam a gɨ lɨbin u pen yɨp nɨŋmim arö gɨpim.
Söl au pen pen gɨlö, gu gö nɨŋnabim; pen mɨlö yabɨƚ gau pen pen gɨnaböl u, manö u nöp auö nɨŋnabim. Anɨg gö nɨŋmim, ñɨn hain u aunɨg gab a gɨmim pɨñɨŋ gagmim. U yɨharɨŋ pen pen alnaböl. Ñɨn hain u hainö aunab.
‘Ram mɨnöŋ gai i pen pen gaböl, ram mɨnöŋ gau pen pen gaböl,’ a gaiöl, gasɨ iru nɨŋagmim. Nan anɨb gau gɨnab u pen uri ram mɨnöŋ iƚ i nan gau magöŋhalö pɨs gɨnab, a gɨmim, gasɨ u nɨŋagmim.