“Kale nɨŋ aij gɨmim, ñɨ pai pro gau nan yɨharɨŋ, a gɨmim, gasɨ u nɨŋagmim. Yad kalöp hagabin, ñɨ pai pro gau ejol kale gau, Bapi yad amgö ilö adö nɨpe u ram mɨnöŋ kumi kabö adö laŋ au mɨdpal.
Ne manö yad u, nɨŋö hagöp a gɨmön nɨŋagpan rö, aɫab nöp u marö gö, manö hagöl gɨ mɨdageinabön. Yɨharɨŋ nöp mɨd mɨd, ñɨ u yag daunabil mañu nöp kauyaŋ manö hagnabön,” a ga.
Anɨb u, kale pör pör nɨŋ aij gɨmim, God nɨp sabe göl gɨ nöp mɨdmim hagmim, ‘Nan anɨb gau hanɨp al pak lagnɨm; ne hanɨp abad mɨdö kamɨŋ arun, am Bɨ Ñɨ nɨpe amgö ilö adö nɨpe u mɨdaiun,’ a gɨmim,” a ga.