“Nan nɨhön mɨdagainɨm u, God nɨp hag nɨŋbe kalöp ñɨnab. Pen nan rɨmnap uƚhai nɨŋnabim u, udnabim. Hanɨp ajöŋ hiɨk, a gɨmim, pak gu gɨpe, kalöp ajöŋ u hiɨknab.
Ñɨn anɨbu yad Bapi yad aŋ nɨpe daŋ mɨdpin manö hagnö iƚ u nɨŋ aij gɨnabim. Pen kale yɨp aŋ daŋ mɨdpim, yad kalöp aŋ daŋ mɨdpin iƚ u u rö nöp nɨŋ aij gɨnabim.
Ñɨn anɨbu auö, Bapi nɨp hag nɨŋnabim u, hib yad hagmim hag nɨŋnabim. Pen hib yad hag nɨŋnabim u, yad ke Bapi hag nɨŋnabim adö u hagagnabin, wasö; kale ke hib yad hagmim Bapi hag nɨŋnabim u, nɨŋnab.
Uri hon nɨŋbun, ne manö gau magöŋhalö hadö nɨŋban. Nɨbi bɨ rɨmnap manö hag nɨŋeb kale mɨdeinab u, nöp hag nɨŋagpal magö u, ne ke nɨŋmön kalɨp hag ñɨnabön. Gɨpan anɨbu hon nɨŋbun, ne God aip mɨdmön auna,” a gɨla.
Ñɨ pai yad gau. Kale nan si nan naij gagmim, a gem, kalöp manö anɨbi kalɨ kƚiñ rɨkabin. Pen nan si nan naij geinabim u, Jisas Krais pör pör kabö rö nöp gɨmɨdöp u, nɨpe hanɨp gɨ ñöm Nap nɨp hagöm, nan si nan naij gɨpal u nɨŋmön arö gɨmön, a gɨmɨdöp.