“Yad amem ado gɨ aunabin, a gajɨn u nɨŋmim, kale ai gɨnɨg hibur gasɨ mɨdmagö mɨŋör nɨŋöl gɨ mɨdpim? Kale yɨp mɨdmagö lɨbep u, Jisas amöm Nap God aip mɨdnɨg gab, a gɨmim, mɨñ mɨñ göl gɨ mɨdaibep. Ai gɨnɨg: nɨpe yad rö wasö; Bapi nɨpe Bɨ kub.
Pen uri yad mɨdpan u nɨnabin rö, kale ke halö mɨdeinaböl. Bapi Uɫ! Ne kƚö ke halö mɨdpan rö, yɨp hagaina yad u rö nöp mɨdpin. Hib kƚö ke yabɨƚ ne u udmön, kalɨp rarö raumön, hol apɨl jɨm ñöl mɨdpul rö, kale anɨb unbö rö nöp jɨm ñöl mɨdaiöl.
“Nɨbi bɨ mɨnöŋ naböŋ iƚ i gau rɨmnap yɨp ñɨna. Nɨbi bɨ anɨb gau, kale nɨbi bɨ ne mɨdeila u pen yɨp ñɨna. Ne aigale bɨ rö mɨdpan u kalɨp hag ñɨnö. Yad manö aij ne kalɨp hag ñɨnö, kale nɨŋ udöm, hagöp rö nöp gɨpal.