5 कसूर लूर-नेवन इयाकू सलाःता, हँकुःआ होड़कू हनानाः कसूर कताकूनकू ओंगोलगोड ञवनता। मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोल इयाकू सलाःता, हँकुःआ होड़कू, हनन इयाकू ओंगोलगोड ञवनता।
हनते ईसू उलटावनेनखन एटाः चेलाकू होरे ञेलतेरा अरू पतरस डंटावतेडखने कताया, “ने कलउ, ईंग मड़ंग अते तोरेनमे। आम भगवानराः कता इया कोवान, मनदो होड़कूराः कता इयाम ओंगोलतना।”
चउंदीसरे मी होड़ अनँयग एंगात अपाततेय जनमाःता मनदो भगवानराः सुद बिरुवातेय जनमाःता हाँयग होड़ भगवानरीग होड़े बड़ाँःता।
भगवानराः बिरुवा अपे जीवरेय दोहोनता दो अपे कसूरराः लूर-नेवन इया मेरपे सलाःता, मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोल इयापे सलाःता। अरू ईसू मसीराः बिरुवा अनँयग जीवरे कोवानेःआ हाँयग होड़, ईसूरीग होड़ ना लवे।
भगवान मड़ंगीग मनुवा हासतेय तुलातिरिया अरू हनन इया चउंदीसरिकुःआ एटाः होड़कू हों हनासरिकुःआ हवे। अरू हनन इया सेरमो देसरिकुःआ होड़कू भगवान अगीतेय वेगनेना हनाँयग इया इदानकुःआ।
सुद बिरुवा तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय दोहोन दो, हाँय सुद बिरुवाराः कताकून मेरेय मनाःता अरूय एरांगवाता। सुद बिरुवा एकला भगवानराः कताकूने एचे सुदीकूता। हनालगा हँकुःआ होड़कू हना कताकून मेरकू बुझाव अवेनता।
अले चउंदीसरेले दोहोनतान हों चउंदीसरिकुःआ होड़कू इया मेरले कड़ीगता।
अबू जीवराः बेलूर ओंगोल अरू सुद बिरुवाराः ओंगोल, नाःआ बनर कहियो खाप मेर जोमता। हनालगा अबू नपाय ओंगोलते जियाः लगाबू चहाःता, हना अबू मेरबू एचे अवेयता।
दो मरसल पवावतो होड़कूराः जीवरे जमालेःआते नपाय अरू सताय जोःओकून जोःता।
अँननकूराः बेलूर बुता ओंगोल इयाकू सलाःता अरू हातपात होड़कूकू आड-बेकारवाता, हँकुःआ होड़कू बदीरे नाःआ कता सताय हवे। हँकू बड़वारताकू अरू अँननकूराः मनबिदियारेकू दोहोनता। हँकू सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू हों ओपताकू लगा मेरकू बोरता।