11 ईंग ओनोहेन वेग लगा इदानिंगा। अपे एचेरे इदा, हना बिसवासरेपे सनालावगोड ञवन, जेमहा तोनोंगीग अपेराः पगरी अलोकू उतराव अवेय।
एनेगताकू हँकुःआ होड़कू गोसो जुवाःता हना सकमराः खोपा इमान पवाः लगा जमालेःआ मुरुक सहाव घड़ीनकू पिरिसटिकगेता। मनदो अबू कहियो ओरो कहीनेना हना इमान पवाः लगा सहाव घड़ीन भगवानराः बुताबू एचेयतना।
परबू ओहेने कुदा वेगता। हनालगा अपे सुधिया होड़कू इयापे जियाः।
तोनोंगाः एनेगरे नियम इया मेरेय एनेगतान दो हाँयग होड़ इमान मेरेय पवाःता।
दो नुँहू वरीते बेगर गारबारराः इमान सनातायते होड़कूय फड़ियावकूता हाँयग परबू ईसू, हनानाः दिन ईंग लगाय एमेयता। अरू हान ईंग एकला लगा कोवान, मनदो हाँय कुदा वेगता हना बदीरे टक टक इदानकुःआ हँकुःआ जमा होड़कू लगा होंय एमेयता।
अपेराः बिसवास बदीरे अंदजाव होयाः मेला, सहाव घड़ीन बिसवासरे बड़ियाड़े दोहोनता हाँयग होड़राः जीव, भगवान ननपायगेता। तयोमरे हाँय लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवराः इमान भगवान एमेयता। भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू हना इमान एमे लगाय जबानकेरा।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे एटाः होड़कू बदीरे अँननपे अपे अहापे कुरबुराव होड़ेंग। हनन इयापे एचेय दो फड़ियावदार अपेराः कसूर बदीरे अपेय डंडियावता। अरू हनाँयग फड़ियावदारराः अरो पता निचकाःतना।
नाःआ जमाकून होयाःराः बेला निचकाःतना। हनालगा नाःआ कागदरे ओजाःतो सरवने बछाःता, अरू अयूमकेडखन तिंगीड घड़ीने मनावगोड ञवनता, हाँयग होड़राः जीव-जहन भगवान नपायगेयता।
“अयुमेपे, ईंग इनिग होड़ इया अपे एचेरे असाकायिंग सेनता। जगियातकू दोहोनता अरू अँनकूराः सोनहेकू सपड़ाव दोहोकाता, हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान नपायगेता। हँकुःआ होड़कू एकेते मेरकू दोहोनता अरू हँकू ओरोकू गियूनेना।”
कटसिया अपेके ससहाव इदा, अरू हना बदीरे अलोपे बोर। अपे सवासितीपे दोहोन। कलउ अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू जेहेलरेय एचे सींगकेडपेखन अंदजावपे लगाय ओंगलेतना, अरू अपे दस दिन वरी कटसिया ससहाव पराःता। जीव उडुंग जुवाः वरी बिसवासगोड ञवनपे, दो ईंग अपे, जीवराः पगरींग एमेवापेता।
“ईंग सुसुदीतना, अपे कलउराः गदी इदा हंडापे दोहोनता। हनते हों अपे ईंगराः ञावपे ञावगोड ञवनता अरू ईंग एचेरेपे बिसवासगोड ञवनता। अंतिपास ईंगरीग सताय हिदइतदारे दोहोना। हँकू हाँय अपेराः सहररेकू ञेड एंडातिरिया (हना सहररे कलउराः गदी इदा)। हनमेला हों अपे ईंग एचेरेपे बिसवासगोड ञवना।
ईंग अरीनिंग कुदा वेग वरी, अपे एचेरे इदा, हना अपे मनावगोड ञवनपे।
हनते ईसू अरूय कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! ईंग हनालियिंग कुदा वेगता। अरू जमाकू अँनकूराः बुता इया बदला एमेवाकू लगा ईंग एचेरे इमान इदा।
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”
दो ईसू कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! ईंग हनालियिंग कुदा वेगता। नाःआ कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कतत सरवनकू मनाःता हँकुःआ होड़कू भगवान नपायकूता।”
दो अपे अयूमकेरा अरूपे चेडकिया हना कताकून उहियार घड़ीनपे मनाः अरू कसूर अते भगवान अगी जीवपे कुदा। अपे बेरेडतो मेरपे दोहोन दो ईंग इनिग होड़ इयायिंग सोदोर जुवाःता, अरू अपे कहियो ओरोपे सुदी अवेतेरा, ईंग तुमिस अपे एचेरेयिंग सोदोर जुवाःता।
हनमेला गदीरेकू दुड़ुःता, हँकुःआ मी कुड़ी चइरगोटोंग मूक होड़कू, हँकू, सगर सइट लगा जिनियत इदानिया हाँय मड़ंगरे, अँननकूराः पगरीकू मंडावकेरा अरू तबेरकेडखनकू जागगेयता,
हाँयराः गदीराः चइरो गतर चूबीसगोटोंग गदीकून दोहोना। अरू हना गदीकूनरे मी कुड़ी चइरगोटोंग मूक होड़कू उजड़ सोनहे अरू सोनाराः पगरी तुसिंगकेडखन दुड़ुःतोकू दोहोना।