8 हनालगा हँकू एचेरे मिनी दिनरे जमा बरानाः हइजा, गुजुः, फिकीर अरू कतकाल सुदरुःता। हँकूय फड़ियावता, हाँयग परबू भगवान अगम मरंग इदानिया, हनालगा हाँय सेंगेलतेय लाय एंडागोडकूता।”
चेले माःआनपे ओंगलेतना? अबू नाःआ इया परबू भगवानबू अंदजावगेयतना दो हाँय अबू सुदाय रीस जुवाःता। अरू अबू नाःआ हों सुदीतनाबू, हाँय अबू अते मुरुक जंगरदार इदानिया।
हँकू कतातेरा, “ने अगम जंगरदार परबू भगवान, आम दोहोना अरू नुँहू इदानमेःआ। आम आमराः अगामाः जंगरते राइजगे लगाम बुँहड़ीकेरा, हनालगा अले आमले धनियाबादतना।
अरू दसगोटोंग देरेंगमे ञेलतेरा, हँकू अरू हाँयग जानर, हाँयग सनही अइमीकू हिनइस-बिनइसवाता। हँकू हाँयकू नरी नठीगोडेयता अरू एकेतेकू अड़गेयता। हँकू हाँयराः मासकू जोम एंडागोडता अरू हाँय सेंगेलरेकू बाल लोगोडेयता।
आम ञेलतिरिया हाँयग अइमी, चउंदीसरिकुःआ राजाकू एचेरेय राइजगेता हना मीटोंग मरंग सहर हवे।”
मनदो मिनी जूदा अपेराः जमा आन-धान लाय एंडायना।” जमा दाः जहाजरिकुःआ मालिककू, अरू दाः जहाजरेकू सेनता हँकुःआ होड़कू अरू दाः जहाज सलावदारकू, अरू समुंदर अते एटाः एटाः इयाकू बुता अदेर जोमता हँकुःआ होड़कू, हँकू जमाकू मुरुक लंकारेकू चड़ाँनता,
हँकू अँनकूराः बोःरे धुंदराकूनकू गिरहाता अरू इयाम घड़ीनकू फिकिराःता अरूकू खिररीता, “ठीकयना, ठीकयना, ने मरंग सहर, दाः जहाजकून अँननकू एचेरे दोहोना हँकुःआ होड़कू जमाकू गिरहतयानकू। मनदो मिनी जूदारे, हना मरंग सहर लाय एंडायना।
हनते हँकू अरू खिररीनेनखनकू कताया, “हालेलुयाह! बाबील सहर लोःता अरू हनाराः सोकोल, सगर सइट कुहड़ावगोड ञवनता।”