4 हनते पेय नमारीग सेरमो देसरीग बराहील अनँयगराः डुभा नईकून अरू दाः सूतीकूनरेय दूलगोतेड, अरू हना दाः बलंगीयान।
दाः उयुः अते रोंकावगे लगा हातपात हँकिनके इदा, जेमहा हँकिन भगवानराः बड़रा कता मेला दाः अलो उयुः। जमा ततेरराः दाः बलंगी बड़ाँव लगा अरू हँकिन चहाः हन हनमेला चउंदीसरिकुःआ होड़कू जमा बरानाः हइजारे परावकू लगा हँकिनके हातपात इदा।
हाँय मुरुक सटीतेय कतातेरा, “भगवान जमाकू फड़ियावकू लगा बेला सोदोरयना। हनालगा अपे बोर घड़ीन हाँयपे मान मरजइत। सेरमो अरू ओत अरू समुंदर अरू दाः सूतीकूने तुलाकेरा, हाँयग भगवानपे जाग।”
हनते दाःराः हातपाते पवावनेना हाँयग बराहील कतातिंग अयूमतिरिया, “ने सुद भगवान, आम इदानमेःआ अरूम दोहोना, आम नाःआ फड़ियावरे सताय इदानमेःआ।