5 हँकू कहियो मेरकू लबरागान अरू बेगर गारबारते इदानकुःआ।
ने महुरा बींग उड़ी होड़कू, अपे बेलूर इदानपेःआ दो, करा उड़ी अपे नपाय नपाय बड़रापे कता अवेयता? अबूराः आहते उडुंगगुःता हना बड़राराः सोर अबूराः जीव हवे।
हनते पिलातूस मरंग पुजउरीकू अरू एटाः होड़कू एचेरेय कताया, “नाँयग होड़ एचेरे ईंग तोनोंगाः गारबार मेरिंग ञाम अवेयतना।”
हना तयोमते ईसू नतनएल आँयग अगी वेगतो ञेलतिडिगखने हाँय बदीरेय कताया, “ञेलेयपे, नाँय सनातायते इसराएल होड़ हवे अरू नाँय मुरुक सुधिया होड़ इदानिया।”
जेमहा कलसिया बेगर जोरोडते अरू बेगर कोकोड़ावते, सुघर बड़ाँवकेडखन सुद अरू बेगर गारबारते अनँयग लगाय सपड़ाव अवेय।
मनदो मसी मनुवा इयाय गोएगनेनते, भगवान अनँयग सुदा अपेय राजू नमागोतेडपेःआ, जेमहा हाँय अपे सुद अरू बेगर गारबारते अरू बेगर बदीते अनँयग मड़ंगरेय चड़ाँपे।
मसी, सगर सइट जीयत दोहोनता हाँयग सुद बिरुवाते, भगवान मड़ंगरे बेगर गारबारते बलिदानगुः लगा अनँयग आँयगे जिमायान। दो अबूराः ओंगोल गोएगतो इयाःआ बुताकून अते अबू जीयत भगवानबू सेवा अवे लगा हाँयराः बलंगी चिला लगा अरू मेर सुदकेःबुःआ?
मनदो बेगर गारबार अरू बेगर कसूरते इदानिया हाँयग भेड़ा होन ईसू मसीराः मुरुक किमइताः बलंगीते भगवान अपेय सडावकेडपेःआ।
“हाँय तोनोंगाः मेरेय कसूरगाड, अरू हाँय एचेरे तोनोंगाः अडिग ओंगोल मेर दोहोगान।”
भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, नपाय जीव जियाः लगा अरू अहाल बहालराः दिन ञेल लगाकू चहाःता, हँकुःआ होड़कू अँननकूराः आह बेलूर बड़रा अतेकू रोंकावगे, अरू अडिग बड़रा अते तोनोरे दोहोन लगा इदा।
अपे कसूरगे अतेय बनसाव अवेपेता अरू बेगर गारबार अरू मुरुक बहालते अनँयग मान मरजइतगेःआ मड़ंगरेय एचे चड़ाँ अवेपेता