1 हनते एटाःयीग बराहील ईंग एचेरे नपा लगा मीटोंग सरपी इया डांग एमेतेडखने कतातेरा, “दूमे अरू भगवानराः ओड़ाः अरू धाममे नपा अरू हंडाकू जागता हँकुःआ जमा होड़कूम गँड़ाव।
भगवानराः ओड़ाः अरू मुरतीकून तोनोंग इया मेसानता जा? भगवान कताकेरा, “ईंग हँकूराः इंदरीरेयिंग बसाःता, अरू हँकू एचेरेयिंग सेन दूरता, ईंग हँकूरीग भगवानिंग होयाःता, अरू हँकू ईंगरिकुःआ होड़कूकू दोहोनता।” हनन इया अबू जीयत भगवानराः ओड़ाः हवे।
दो जीयत दिरिकून इया सुद बिरुवा अपे भगवानराः सताय ओड़ाःरे एटाः होड़कू सुदा जोड़ावकेडपेखन सुद पुजउरीकू तुलापेतना, जेमहा भगवान ननायगुःता हना सुद बलिदानकून, अपे ईसू मसीतेपे देग अवेयता।
मनदो अपे सुनावतो होड़कू, राजारिकुःआ पुजउरीकू, मीटोंग सुद जइत अरू भगवानरिकुःआ निकता होड़कू हवे, जेमहा अपे अंदरा अते राःकेडपेखन अनँयगराः मुरुक नपाय मरसलरेय अगुकेडपेःआ हाँयग भगवानराः, मुरुक नपाय बुताकून एटाः होड़कू एचेरेपे कता उदुः अवे।
हनते अदोम होड़कूराः अरो ईंग एचेरे कतातिंग अयूमतेरा, “आमके मुरुक जइत होड़कू अरू एटाः एटाः राइजरिकुःआ होड़कू बदीरे, अरू एटाः एटाः भासीरिकुःआ होड़कू अरू राजाकू बदीरे हों भगवानराः बड़रा ककता इदा।”
ईंग सुदाय बुतुड़ुःआ हाँयग बराहील एचेरे मीटोंग सोनाराः नपा डांग दोहोना। हना डांगते हाँयके हना सहर अरू हना हता अरू सकड़ सकड़ दुवारकून नपा लगा दोहोना।