6 सगर सइट लगा जीयत इदानिया हाँयग भगवान, सेरमो, अरू ओत अरू समुंदर अरू जमा जिया-जउतकूने तुलाकेरा। हाँयग भगवानराः ञावते किरिया कसट जोमकेडखने कतातेरा, “नुँहू अरू ओरो कुबेरनेना।
ईंग गोएगनेना, मनदो अयुमेमे सनागर सइट जिनियतिंग दोहोनता। अरू गुजुः अरू पतालपूरराः चभी इनिंग एचेरे इदा।”
हनालगा सेरमो देसरे इदानपेःआ, अपे जमाकू बनाहाल जुवाःपे। मनदो ने चउंदीसरिकुःआ अरू समुंदररिकुःआ जिया-जउतकून, दरहा अपे एचेरेय उतरावकिया। हाँय एचेरे गुनिनमिन बेला इदा माःआन सुदीकेडखन, हाँय रीस रंजावतो इदानिया। हनालगा अपे दोपे ठीकयना।”
सात नमारीग सेरमो देसरीग बराहील अनँयगराः डुभा होयरेय दूलगोतेड। दो भगवानराः ओड़ाःराः गदी अते मीटोंग मुरुक सटी अरोयिंग अयूमतेरा, “होनोयायना!”
हनते हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “नाःआ कता पुरावयना। ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे। जमाकून ईंग अते रेःएनता अरू लुलिग जुवाःता। ईंग जमा ततंगतो होड़कू जीवराः दाः सूती अते, ञूय लगा बेगर दामतेयिंग एमेवाकूता।
हनमेला गदीरेकू दुड़ुःता, हँकुःआ मी कुड़ी चइरगोटोंग मूक होड़कू, हँकू, सगर सइट लगा जिनियत इदानिया हाँय मड़ंगरे, अँननकूराः पगरीकू मंडावकेरा अरू तबेरकेडखनकू जागगेयता,
“ने अलेरीग परबू अरू भगवान, आम अनमराः ओंगोल इया जमा जिनिसकूनमे तुलाकेरा। अरू आम ओंगोल इया हना जमा नुँहू इदा, हान अनम हमा जमालेःआम तुलाकेरा। हनालगा आम जागगे इया अरू मान मरजइतगे इया अरू जंगरदार इदानमेःआ।”
तलाराः गदीरेय दुड़ुःकिया हाँय सगर सइट लगा जिनियते दोहोनता। दो हँकू जीव-जंतूकू हाँयकू जागता, अरूकू मान मरजइतगेयता अरूकू धनियाबादगेयता,
हनते हँकू जमाकू तुसिंगे लगा मेमेडटोंग मेमेडटोंग काट वरीःआ झोलोंग उजड़ सोनहे भगवान एमेवातेडकुःआ। अरू हँकूय कतावाड, “ईंगरिकुःआ सेवकियाकू अरू अपेरिकुःआ बिसवासी वपक बोपोहकूतापे अँननपे इयाकू ञेड एंडाकूता। हँकू जमाकू अरीनकू ञेड एंडाकू वरी अपे मी घड़ी अरूपे लोड़ोन।”