11 भूतकू ईसूकू ञेला दो हाँय मड़ंगरेकू कसड़ जुवाःआ अरू खिररीवाडखनकू कताया, “आम भगवानरीग बेटा हवे, माःआन।”
नाःआ अते डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ चेलाकू उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरेकू कताया, “सनातायरे अनम हवे भगवानरीग बेटा।”
हनते कलउ वेगनेनखन हाँय एचेरेय कतातेड, “आम भगवानरीग बेटा हवे दो, नाःआ दिरिकून रुटी बड़ाँः लगाम हुकुमगोड।”
ईसू एचेरेय कतातेरा, “आम भगवानरीग बेटा हवे दो डेगानमे। भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, भगवान सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू एचेरे आम बदीरेय हुकुमवाकूता, अरू बराहीलकू अँकू तिःईते आम कसड़ुः अतेकू रेममेता जेमहा आम काट दिरिरे अहा लगाः।”
अरू हँकिन खिररीकियानखन ईसू एचेरेकिन कताया, “ने भाबी भगवानरीग बेटात, आम अले करेगले लगाम चहाःतना? भगवान अले लगाय तोल दोहोकेरा हना बेला अते मड़ंग आम अले हलकइनले लगाम वेगकिया जा?”
दो हँकुःआ भूतकू ईसू एचेरेकू असेःआ, “आम नँकिन अते अलेय उडुंग एंडा दो, अले हँकुःआ सुकरीकू एचेरेम वारगोडले।”
भगवानरीग बेटात ईसू मसीराः नपाय सरवन नाःआ इया बुँहड़ीनता।
भूतकू मुरुक बगरा होड़कू अतेकू उडुंगयान अरू खिररी घड़ीनकू कताया, आम भगवानरीग बेटा हवे, माःआन। हँकुःआ भूतकू सुसुदीःआ ईसू, मसी हवे, माःआन। हनालगा हाँय हँकूय डंटावतेरा अरू मेरेय बड़रा ओवागाडकू।
दो भूत समसावनेना हाँयग होड़ खिररी घड़ीन ईसू काट कुटीरे तबेरकियानखने कताया, “ईसू भाबी भगवानरीग बेटा! आम ईंग चिला लगाम हलकइनगींगतना?”
हाँयग धंगड़ी पउलूस अरू एटाः एटाः होड़कू तयोम अगी वेगवाडखन खिररी घड़ीने कताया, नँकुःआ होड़कू भाबी भगवानरिकुःआ होड़कू हवे। होड़कू अँकूराः कसूर दूर अड़ाःकेडखन सडाव जुवाःराः दूरकू उदुःतना, माःआन।
अपे रंगेगतेपे पड़ूकुः दो, ओनोड़ाःतेपे जोम वेग। नाःआ इयापे एचेय दो, भगवान ओरोय डंडियावतेडपेःआ। बनसावतो इदा हना कताकून अपे एचेरे सोदोरकियानखनिंग कता उदुःवापेता।
आम बिसवासगेतना जा भगवान मिनीटोंग इदानिया? नपाय। हना कता भूतकू हों बिसवासगेतना अरू एकलाः घड़ीनकू बोरता, माःआन।