13 हँकू दुरहियारे चड़ाँवाडखन खिररी घड़ीनकू कतातेरा, “ने अलेरीग मालिक, ईसू! अलेम सोगावा।”
दो हना छतररीग मी होड़ कनानी जइत अइमी, ईसू एचेरेय वेजेडा अरू मुरुक सटीते खिररी घड़ीने कताया, “ने परबू, दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, ईंगमे मयावा। भूत ईंग बिटी मुरुके संतावगेयतना।”
हनते ईसू हना अतेय सेन मेला, बार होड़ अंधा होड़किन ईसू देह दूर मुरुक सटीते इयाम घड़ीनकिन सेना अरूकिन कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे सोगावा।”
हाँय गोजेय लगा तोनोंग मेला सेंगेलरे अरू तोनोंग मेला दाःरेय एचे लेबदाया। मनदो आम कहीम एचे अवे दो अले सोगावाडखन संघराम ओवाले।”
ईसू हँकू ञेलवाडखने कताया, “अपे दूपे, भगवान ओड़ाःरीग पुजउरी एचेरे सेनेकियानखनपे एचे जासगुः।” दो हँकू सेनेन सेन दुनूररे बेमारीतेकू नपाययान।
दो सिमोन ईसू एचेरेय कताया, “ने साहेब, अले अंगुः वरी जालले रेडतेरा। मनदो अले मीटोंगीग मेरले दाःगरा। नुँहू आम कताकेरा, हनालगा जालिंग तेकेगोडता।”