12 जकरिया सेरमो देसरीग बराहीले ञेलतेड दो बयावनेनखन मुरुके बोरोयान।
मड़गट लात पेंदारेकू बोलोनेन दो हंडा मी होड़ डिंघा उजड़ सोनहे तुसिंगतो खउना गतर दुड़ुःतोकू ञेलतिरिया अरू मुरुककू बयावयान।
हना बड़रा अयूमकेडखन हाँय बोरोयाने अरूय ओंगोलतेड, नाँय चिला लगा ईंग नाःआ इयाय सलामकिरिंगा, माःआन।
कुरनेलियूस बोतोरते हाँय अगी मी ढिट ञेलतिरिगखने होंबरेःआ, “ने परबू, चिला हवे?” दो हाँयग बराहील कतातेरा, “आमराः अरजी अरू गरीब होड़कू लगा आम एमेतेरा हना संघराते भगवान ननाययना।
ईंग हाँयिंग ञेलतेड दो, हाँय काट कुटीरे गोएगतो इयायिंग लेबदायान। मनदो हाँय आँयगराः खउना तिःई ईंग बोःरेय खेपातेडखने कतातेरा, “अलोम बोर। मनाड़ंगते इदानिंगा अरू टुटीग वरीयिंग दोनोहोनता। ईंग जिनियत इदानिंगा।