6 दो तिकिन बेलायान अरू ईसू दूर सेनेन सेन पड़ूनेनखन हनानाः इंदोरा धरीरेय दुड़ुःयान।
तिकिन बेला वरीते ढड़काः बेला वरी जमा देस अंदरायान।
हंडा ईसू चालीस दिन अरू चालीस रइत उपासरेय दोहोना। अरू हना तयोमरे हाँय रंगेगतिरिया।
दो हनमेला असाका हना समुंदररे मुरुक गड़रा घटा होयानेना। डोंगा लहराते हुडिंग हुडिंग मेर बुडाःआ। मनदो ईसू अपीगतोय दोहोना।
हंडा हाँयरीग मरंगीग बेटात जनमावनेना। अरू धरमसाला ओड़ाःरे हँकूके दोहोन लगा डेरा मेर दोहोगान अते, हाँय बेटात ओयो रेडतिरिगखन ठोंगारेय गेतेगगोतेडीग।
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “हुई हुटाकू दोहोन लगा दुलू इदा अरू तितीगकू दोहोन लगा तुका इदा। मनदो मनुवारीग बेटातराः बोः अतड़े लगा हों ततेर कोवानेःआ।”
दो ईसू कतातेरा, “दिनरे बारह घंटा होयाःता। दिनरेय सेनता हाँयग होड़, बेरराः मरसलतेय ञेलता। हनालगा हाँय मेरेय तोहोडगुःता।
दो आम अबूरीग खुटिपरिया होड़ एकूब अते हों मरंग इदानमेःआ जा? हाँय अरू आँयगरिकुःआ बेटाकू अरू असूलतो जानरकू हों नाःआ इंदोरा अतेकू ञूतेरा अरू अले लगा नाःआ इंदोराय जिमाकेरा।”
सेनेन सेनरे हाँय समरिया छतरराः सुकार सहररेय सोदोरनेना। हना ततेररे एकूब आँयगरीग बेटात उसूप लगाय एचे गडातेरा हना इंदोरा दोहोना।
हनमेला आँयग चेलाकूतेन जोम जिनिसकून किजा अगू लगा सहर अगीकू सेनेडा।
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
हनालगा हाँय जमालेःआते मनुवाकू इया बड़ाँः लगा दोहोना, जेमहा हाँय भगवानराः सेवारे मी होड़ सोगायीग अरू बिसवासगेयीग मूक पुजउरी इया जमा होड़कूराः कसूर लगा बलिदाने होया अवेन।
दो हाँय अबूराः अबड़ाव जीव-जहन बदीरेय सोगा अवेवाबूता। हनालगा अबू कबुलाःता हना बिसवासरे बड़ियाड़बू दोहोन,