3 दो ईसू हाँय एचेरेय कता कुदातेरा, “आम ईंगमे अयूम, तोनोंगीग होड़ अरू मी तुरहा, मेरेय जनमाः दो हाँय भगवानराः राइजरे ओरोय मेसा अवेनेना।”
हनते ईसू कता कुदातेरा, “ने एवनारीग बेटात सिमोन, भगवान आम जीवे नपायकेरा। तोनोंगीग मनुवा अगीते कोवान, मनदो सेरमो देसरे इदानिया ईंगरीग अपांग भगवान, नाःआ कता अनँयग आमे कता उदुःवाडमेःआ।
ईंग अरूयिंग कतायतना, भगवानराः राइजरे मी होड़ गिरहत होड़ बोल अते मीटोंग सुईराः बुचाःते ऊँट सेने पारगुः लगा रिता इदा।”
दो हँकिनाः बार होड़ वगियारे इये अपातराः हिछाकिन पुरावतेरा?” हँकू कतातेरा, “मरंगीग बेटात।” दो ईसू हँकुःआ होड़कूय कतावाड, “अपे ईंगपे अयूम! मलगुजारी गोः होड़कू अरू सनहा-सनही होड़कू अपे अते मड़ंग भगवानराः राइजरेकू बोलता।
अपे ईंगपे अयूम, सेरमो अरू ओत अरीन टगावगुः वरी अरू भगवानराः नियमकूनरे ओजाःतो इदा हना जमाकून अरीन पुराः वरी नियमकून अते अकछरराः तोनोंग मातरा सहे टिका हों ओरो टगावनेना।
नाःआ ञेलवाडखन ईसू रीसयाने अरूय कतावाकुःआ, “लइंकू ईंग एचेरेपे वेग ओवाकू। हँकू अहापे रोंकावकू। नँकुःआ लइंकू इया इदानकुःआ, हँननकुःआ होड़कूराः हवे भगवानराः राइज।
आमराः मेड आम एचे कसूरगोडमेता, दो हना मेड गुड़तीग उडुंगगोडमे। बनर मेडे दोहोन हों नरगराः ओरो टुटीगनेना हना सेंगेलरे एचे सोलोंगुः अते कनाँकियानखन सेरमो देसरेम बोल दो ननपाय इदा।
हँकुःआ होड़कू, होड़कूराः नइड़-बाँसते सहे अइमी मरद जुमाः अते सहे तोनोंगीग होड़राः ओंगोल इया मेरकू जनमाःता, मनदो भनगवानराः ओंगोल इयाकू जनमाःता।
मरसल अंदरारे विड़चेड़ता। मनदो अंदरा हना मरसल ओरो इड़ीग अवेतेरा।
ईसू, नतनएल एचेरे अरूय कताया, “आम ईंगमे अयूम, आम सेरमो देस गीगतोम ञेलता अरू सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू मनुवारीग बेटात एचेरे उतराः देगतोम ञेलकूता।”
हाँय हँकूराः मेडे अंदरागोतेड, अरू हँकूराः जीवे केटेगगोतेड नाःआते हँकू अँकू मेडते अहाकू ञेल अरू जीवरे अहाकू सुदी अवेय अरू ईंग एचेरे हँकू नपायगुः लगा जीव अहाकू कुदागे। हनालगा हँकू मेरकू बिसवास अवेगाड।
दो निकुदिमूस होंबोरतेरा, “ओहरे! तोनोंगीग होड़ डोकरायान दो हाँय करा इया अरूय जनमाःता? तोनोंगीग होड़ अनँयग एंगातराः दोंगे पेंदारेय कुदा बोलोकियानखन अरू मी तुरहाय जनमाव अवेनता जा?”
नाःआ चउंदीसरीग देवता, कलउ बेगर बिसवासी होड़कूराः जीवे अनंदरागोतेडा। ननानाः अते भगवानरीग सिरामइत मसी अगम मरंग इदानिया माःआन उदुःगेयता हना नपाय सरवनराः मरसल अँकू जीवरे मेरकू अटकार अवेयता।
तोनोंगीग मसी सुदाय मिनीयान दो हाँयराः जीव नँवायना। हाँयराः जुना जीव टुटीगयना अरू जमालेःआतेय नँवायना।
अपे खतनात होड़कू सहे बेगर खतनात होड़कू इदानपे हों अपे बदीरे भगवान एचेरे एटाः इयाःआ ओंगोल कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे; ईसू मसीते भगवान अपेराः जीवे नँवागोतेडा।
अपे गारबार अरू कसूरते गोएगतोपे दोहोन मेला भगवान जियावतेडपेःआ।
अबूराः तोनोंगाः नपाय बुताते भगवान मेरेय सडावगडबू, मनदो अनँयग आँयग मयावाडबूखन आँयगराः सुद बिरुवा अबू जीवरे पेरेगकेडखन अबूराः कसूरे बुहालकेरा अरू नँवा जीवे एमेकेरा।
मनदो भगवान अबू लगाय एमेयता हना कनहूनते मी होड़ सुद अरू सलसतिया होड़े बड़ाँःता। हाँय सोगायीग होड़े दोहोनता अरू एटाः होड़कूराः कताय मनाःता। हाँय मयादार अरू बेगर गारबारराः बिसवास अरू बेगर पाचपटी सुदा नपाय बुता एचे लगा हों मंजूरे दोहोनता।
अबूरीग परबू ईसू मसीरीग अपांग भगवानिंग जागगेयता। हाँय अबू मुरुके मयावाडबुःआ अरू ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिडिगखन अबू लगा नँवा जीवे एमेकेरा, जेमहा अबू एचेरे, ओरो टुटीगनेना हना असरा दोहोन।
अपे सुदीयतना ईसू मसी बेगर गारबारीग इदानिया। दो अपे सुनुदीबाःका, सतायरेकू सलाःता हँकुःआ होड़कू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे।
भगवानराः लूर नेवन आँयगरिकुःआ लइंकू एचेरे दोहोनता। हनन लगा हँकू मेरकू कसूरगोड ञवनता। हँकू भगवान अगीतेकू जनमावकिया। हनन लगा हँकू ओरोकू कसूरगोड ञवननेना।
ईसू, मसी हवे माःआने बिसवासगेयता हाँयग होड़ भगवानरीग लँइग हवे। अरू हाँयरीग अपात सुदाय अलार-दुलारता हाँय आँयग अपातरिकुःआ लइंकू होंय अलार-दुलारकूता।
अबू सुसुदीतना भगवानरिकुःआ लइंकू ओरोकू कसूरगोड ञवननेना। भगवानरीग बेटात हँकूय बनसावता अरू बेलूर इदानिया हाँयग कलउ, हँकू तोनोंग इया ओरोय हानी अवेतेडकुःआ।
भगवानरिकुःआ जमा लइंकू चउंदीसराः बेलूर ओंगोल अरू कताकून अड़ाःकेडखनकू जीताव जुवाःता। अरू ईसू मसी एचेरे अबूराः बिसवासते अबू नाःआ बेलूर ओंगोल अरू कताकून अड़ाःकेडखनबू जीताव जुवाःता।
लउदिकिया सहरराः कलसियारीग बराहील लगा नाःआ चिठीम ओजाः, बिसवासगेयीग अरू सताय हिदइतदार अरू जमा जिया-जउतकून अते मनाड़ंगते दोहोनीग हाँयग आमीन नाःआ इयाय कतायता,