4 दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “ने अइमी, नाःआ लगा ईंग चिलायिंग एचे? ईंगराः बेला अरीन सुदरुःआ।”
हनते ईसू कतातेड, “ने दिदी, आमराः बिसवास मुरुक मरंग इदा। होयाः लगाम ओंगलेतना हनन इया होया जुवाः।” दो हननमेला हाँयगरीग बिटीत नपाययाने।
अरू हँकिन खिररीकियानखन ईसू एचेरेकिन कताया, “ने भाबी भगवानरीग बेटात, आम अले करेगले लगाम चहाःतना? भगवान अले लगाय तोल दोहोकेरा हना बेला अते मड़ंग आम अले हलकइनले लगाम वेगकिया जा?”
ईसू कताया, “अबा चिला लगा ईंगबा सपाःआ? अबा मेरबा सुसुदीतना जा ईंगके इनिंग अपांग ओड़ाःरे दोहोन इदा, माःआन।”
दो ईसू कता उदुःतेरा, “मनुवारीग बेटातराः मान मरजइत होयाःराः बेला सोदोरयना।
पसहा परोब बुँहड़ीन अते मड़ंग ईसू सुदीगोतेडे, नाःआ चउंदीस अड़ाःकेडखन ईंग अपांग एचेरे सेन लगा बेला निचकाःतना। अरू चउंदीसरे इदानकुःआ आँयग निकता होड़कू हाँय मुरुके दुलारकेडकुःआ अरू हनन इया हँकू सगर सइटे दुलारकूता।
दो रंजावतो अंगूरराः रस चबायान दो ईसूरीग एंगात ईसू एचेरेय कताया, “ने बेटा, बियाह ओड़ाःरे अंगूरराः रस चबायना।”
दो हँकिन हाँय एचेरेकिन होंबोरतेड, “ने दिदी, आम चिला लगाम इयामतना?” दो हाँय कतातेड, “तोनोंगीग ईंगरीग परबूराः मुरदा तोनोंग होरे गोःयडा, अरू ईंग मेरिंग सुदीयतना हना करेय मंडावगोतेडा।”
दो ईसू कतातेड, “ने दिदी, आम चिला लगाम इयामतना अरू इयेम ञामतना?” बगइचारीग बुता होड़ हवे माःआन ओंगोलकेडखन हाँय कतातेड, “ने साहेब, आम हाँयराः मुरदा करेम इदी अटूडा, ईंग उदुःवायिंगमे दो ईंग सेनेकियानखन हनायिंग गोःयाता।”
हनते एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू साबगेय लगाकू ओंगोलतेरा। मनदो हाँय साबराः बेला मेर होयागान, हनालगा तोनोंगीग मेरकू साब अवेगडीग।
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “नुँहू वरी परोब सेन लगा ईंगराः बेला अरीन सुदुरुःआ। मनदो अपे तोनोंग बेलापे सेने अवेनता।
अपे परोब लगापे सलाव जुवाः। ईंगराः बेला अरीन सुदुरुःआ, हनालगा ईंग नुँहू मेरिंग सेनतना।”
नाःआ कता भगवानराः ओड़ाःरे दसिना बकसा धरीरे ईसू चेचेडा। मनदो हाँय एचे साबेयराः बेला मेर होयागान, हनालगा तोनोंगीग मेरकू साबगडीग।
नुँहू वरीते होड़कूराः ओंगोल इया तोनोंगीग ओरोले फड़ियावतिरिया। मड़ंगरे मसी बदीरे चउंदीसरिकुःआ होड़कू फड़ियावगेःआ हनन इया अले होंले फड़ियावतिरिया। मनदो नुँहू वरीते अले हनन इया ओरोले फड़ियावतिरिया।