3 मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
“तोनोंगीग होड़ नाँयग लँइग इया तोनोंगीगे नेत-नेवारगेय दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंग एकला कोवान मनदो ईंगे वारकेरा हाँयग भगवान होंय नेत-नेवारता।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइगे नेत-नेवार दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंगे वारकेरा हाँयग भगवाने नेत-नेवारता। अपे अते इये अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हनाँय जमाकू अते मरंग इदानिया।”
अरू अपांग भगवान आँयगराः बुता बुता लगा ईंगे सुनावकिडिंगखन नाःआ चउंदीसरेय वारकिरिंगा। दो ईंग बदीरे अपे चेले माःआनपे कतायता? ईंग भगवानरीग बेटा हवे, माःआनिंग कतायतान दो अपे चिला लगापे कतायता, आम भगवानमे ओपताता, माःआन?
अरू ईंग सुदीयतना, आम सगर बेला ईंगराः कताम अयुमेता। मनदो नंडा इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू आम ईंगमे वारकेरा हनाकू बिसवासगे लगा नाःआ इयायिंग कतायतना।”
मनदो भगवान ईंगराः ञावते संघरादार इदानिया हाँयग सुद बिरुवा अपे एचेरेय वारेयता। अरू हाँयग सुद बिरुवा जमा कताकूने चेडपेता अरू ईंग अपे एचेरेयिंग कता उदुःतेरा हना जमाकूने एचे उहियार अगूपेता।
आम ईंग चउंदीसरेम वारकिडिंगा, हनन इया हँकू हों ईंग चउंदीसरेयिंग वारकेडकुःआ।
ने अपांग, आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग आम सुदा मिनी इदानिंगा, हनन इया हँकुःआ होड़कू हों जमाकू अँननकू अँकू मिनी जुवाः। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू बिसवासगेता अनम ईंगमे वारकेरा।
आम ईंग सुदा मिनी इदानमेःआ अरू ईंग हँकू सुदा मिनी इदानिंगा, जेमहा हँकू जमालेःआतेकू मिनी जुवाः। हनाते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीयता अनम ईंगमे वारकेरा अरू आम ईंगमे दुलारकेरा हनन इया हँकू होंम दुलारकूतना।
अगम नपायीग अपांग, चउंदीसरिकुःआ होड़कू आम मेरकू सुदीगाडमेःआ। मनदो ईंग आमिंग सुसुदीतना अरू ईंगरिकुःआ चेलाकू होंकू सुदीयतना अनम ईंगमे वारकेरा।
आम ईंगमे कता उदुःवातेरा हना सरवन ईंग हँकूयिंग कता उदुःवातेडकुःआ। हना हँकू मनेवाडखन आम ईंगमे वारतेरा हनाकू बिसवासकेरा। ईंग आम अगीतेयिंग वेगकिया, हना कताकू सुनुदीबाःगोतेडा।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
भगवान अनँयग सुद बिरुवा मिनी जीवकेडखने एमेयता। हनालगा भगवान वारकिरिया हाँयग होड़, भनगवानराः कताकूने कता उदुःता।
अपे अँननपे अपे जाग होड़ेंगता अरू मिनीटोंग इदानिया हाँयग भगवान अगीते मान मरजइत पवाः लगा अपे मेरपे चहाःतना। दो अपे करा उड़ी ईंगपे बिसवास अवे?”
जीयत इदानिया ईंग अपांग ईंगे वारकेरा अरू हाँय अते ईंग जीयत इदानिंगा। हनलगा ईंगे जोमता हाँयग होड़ ईंग अगीते जिनियतेय दोहोनता।
मनदो ईंग हाँय अगीतेयिंग वेगकिया हनालगा हाँयिंग सुदीतना।”
हनते हँकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “आम अपांग करे इदानिया?” दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंग मेरपे सुदींगतना, अरू ईंग अपांग हों मेरपे सुदीयतान। ईंगपे सुदीकेः दो ईंग अपांग होँपे सुदीकेःआ।”
भगवान मेरकू सुदीयता हँकुःआ होड़कू इया अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू जियाःतना। हनालगा अपे गियू जुवाः लगा नाःआ इयायिंग कतायतना, नपायपे सुरतान अरू कसूरगे लगापे अड़ाः एंडागोड।
मुरतीकून मड़ंगरे मंडावतो जिनिसकून जोम बदीरे अबू सुसुदीतना, सतायरे चउंदीसराः मुरतीकूनरे हनसा कोनोवानेःआ अरू एनेकला मिनीटोंग भगवान इदानिया।
भगवान कतातेरा, “अंदरा अते मरसल विड़चेड़,” अरू हनाँय अनँयगराः मरसल अबू जीवरे विड़चेड़तेरा, जेमहा भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना कता परबू ईसू मसीतेबू सुदी अवेय।
ईसू मसी जमालेःआते सुदीगेय लगायिंग चहाःतना। ईसू मसी गोएगतो अते भगवान जियाव रेमतिरिया हना जंगर अटकारगे लगा हों ईंग चहाःतना। अरू ईसू मसी करा इया कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना हन, ईंग हों बुझावकियानखन अटकारगे लगायिंग चहाःतना,
हाव, परबू ईसू मसी नपायते सुदीगेय लगायिंग चहाःतना अरू हाँयिंग सुदी, ईंग लगा जमालेःआते मनइद कता हवे। ननानाः लगा मड़ंगरे ईंग लगा नफा दोहोना, हनानाः कताकून सदाःआ इदा माःआन ओंगोलतेडखनिंग अड़ाःगोतेडा। अरू ईसू ईंग पवाः लगा अरू हाँय सुदा मिनी जुवाः लगा हना जमाकून खरसी हवे माःआनिंग ओंगलेतना।
हँकू अँननकू कतायतना, पउलूस अरू सउंगताकूतेन हँकू एचेरेकू सेनेड मेला, हँकू नपायतेकू नेत-नेवारतेडकुःआ, माःआन। हँकू अले एचेरे अपे बदीरे नाःआ होंकू कता उदुःगेता, हँकूराः जीव बदलावयना अरू जीव मेर दोहोनता हना मुरतीकून अड़ाःकेडखन जीयत अरू सताय भगवानकू मनवेयतना,
अरू भगवान मेरकू सुदीयतना अरू परबू ईसूराः नपाय सरवन मेरकू मनाःतना, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियावकूताय।
ने सुद अजी बोपोहकूतिंग, भगवान ईंगे राःकेरा हनन इया अपे होंय राःकेरा। हनालगा भगवानरीग बराहील अरू मूक पुजउरी हवे माःआनबू कबुलाःता हाँयग ईसू एचेरे अपेराः ओंगोलपे टक-टकगोड।
अपे भगवान अरू अबूरीग परबू ईसू मसी बदीरेपे सुदीय लगा, भगवान बनागरा अपेय मयावा अरू अपेराः जीवे सलसतगे।
भगवानराः सगरावतो जंगरते, अनँयग ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाः लगा जमाकूने एमेवाडबुःआ। अरू अनँयग लगा अबूय राःकेडबुःआ हाँयग ईसू, अगम मरंग अरू नाय नपाय इदानिया माःआनबू सुदीकेड अते नाःआ जमाकूनबू पवावकिया।
नाःआ कताकून अपेराः जीवरे इदा अरू बडेनता दो, अबूरीग परबू ईसू मसीराः कनहून बदीरे अपेराः जीव बेगर लूर अरू सदाःआ ओरो होयानेना।
अरू हनानाः जीव अनँयग आँयगते एचे ञेलयान अरूले ञेलतेरा अरू हिदइतदारकूले बड़ाँवयना। नननलगा अपात भगवान सुदा दोहोना, अरू नुँहू अबू लगा एचे ञेलकेरा ओरो टुटीगनेना हना जीव बदीरे अपे एचेरेले कतायतना।
अले ञेलकेरा अरूले अयूमकेरा, हनानाः अपे एचेरे होंले कतायतना, जेमहा अपे अले सुदापे मिनी जुवाः। अरू अले हों अबूरीग अपांग भगवान अरू आँयगरीग बेटात ईसू मसी सुदा मिनी इदानलेःआ।
भगवानरीग बेटाते आड-बेकारवायता हाँयग होड़ एचेरे अपात भगवान हों कोवाया अरू भगवानरीग बेटाते मनेवाता हाँय एचेरे अपात भगवान हों इदानिया।
अबू दो भगवानरिकुःआ होड़कू हवे अरू भगवानकू सुदीता हँकुःआ होड़कू अबूराः कताकू मनाःता। मनदो भगवान मेरकू सुदीता हँकुःआ होड़कू अबूराः कता मेरकू मनाःता। ननन अते सुदीगोडताबू इये इयेकू भगवानराः सुद बिरुवा अते सताय बड़राकू चेडकिया अरू इये इयेकू कलउ अते लबरा बड़राकू चेडकिया, माःआन।
अबू नाःआ हों सुदीयतनाबू भगवानरीग बेटात चउंदीसरेय वेगकिया अरू हाँय अबू सताय भगवाने एचे सुदीगोतेडबुःआ। अबू हनाँयग सताय भगवान अरू आँयग बेटात ईसू मसी सुदाबू मिनीयना। हनाँय हवे सताय भगवान अरू हाँय अबू लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवे एमेयता।