24 दो सिमोन पतरस हनाँयग चेला ईसू एचेरे होंबरे लगाय अकियावतिडिया, “नाँय इयेराः बदीरेय कतायतना?”
अरू जकरिया उडुंगनेन दो मेरेय बड़रा अवेना अरू हाँय तिःईतेय अकियाववाकुःआ। हना अते हँकू सुदीगोतेडकू भगवानराः ओड़ाःरे नाँय तोनोंगाः दरसने ञेलतेरा, माःआन। अरू हना वरीते हाँय कोंदाय दोहोना।
एटाः डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ सउंगताकूतेन तिःईते गवीगतेडकूखनने कताया, “अलेपे संघरावा।” हनते हँकू वेगवाडखन बार डोंगा हकूकूकू सोलोंग पेरेगगोतेड, जेमहा डोंगा बुडाःआ।
ईसू एटाः चेलाकू अते बगराय दुलारगेया हाँयग चेला ईसूराः कुड़ोम अगी तेंदारनेनखने दुड़ुःकुःआ।
दो हाँय हनन इया ईसूराः कुड़ोम अगी तेंदारकियानखने होंबरेया, “ने परबू, हाँय इये हवे?”
पतरस हँकुःआ होड़कू कलेकालकू दोहोन लगा तिःईतेय रोंकावतेडकुःआ। हनते हँकू एचेरेय कतातेरा, भगवान ईंग करा उड़ी जेहेल अतेय एचे उडुंगकिरिंगा। हनते हाँय कतातेड, “नाःआ कताकून एकूब अरू एटाः बिसवासी होड़कूपे कता उदुःवा।” हना तयोमरे हाँय हना अते एटाः अगी तोराय।
दो पउलूस चड़ाँनेना अरू हाँय अनँयग तिःईते होड़कू उदुःवाडखने कताया, “ने इसराएल होड़कू अरू भगवानपे मान मरजइतगेता हँकुःआ बेगर एहूदाकू, अपे ईंगपे अयूम।
हाँयग मरंग हातपात होड़ पउलूस कता लगाय ओवाय दो पउलूस सीड़हीरे चड़ाँनेनखन होड़कू एचेरे तिःईतेय अकियावतेडकुःआ। हँकुःआ होड़कू कलेकालयानकू दो हाँय हँकू एचेरे अँननकूराः इबरानी भासीरेय कताया,