41 मनदो एसयाह मड़ंगरे ईसूराः मान मरजइतेय ञेलतेरा। हनालगा हाँय हाँय बदीरे नाःआ कताय कता उदुःतेरा।
हनते भगवानराः कागदरे मोसेस अरू एटाः जमा भगवानराः बड़रा कता होड़कू ओजाःकेरा हनाते अनँयग बदीरे ओजाःतो दोहोना हना जमा ईसू हँकिने कता समझावतेडकिना।
दो हना सरवन मनुवाराः सुरइत मुरइतरे होड़कू तलारेय डेरानेना। हाँय अपांग भगवानरीग मिनी होड़ बेटात इदानिया अरू अबू हाँय तुमिन मरंग इदानिया हनाबू ञेलतेरा। हाँयराः जीवरे जनामा सतायते अरू मयाते पेरेगतो दोहोना।
तोनोंगीग होड़ भगवान कहियो मेरकू ञेलगडिया, मनदो भनगवानरीग दुलारीग मिनीटोंग बेटात एकला, अबू एचेरे भगवाने एचे उदुःकेरा।
हनते ईसू कतातेड, “ने पिलिपूस, ईंग मुरुक दिन वरी अपे सुदा इदानिंगा अरू नुँहू वरी आम ईंग मेरेम सुदींगतना जा? ईंगे ञेलकेरा हाँयग होड़ ईंग अपांग होंय ञेलकेरा। दो आम करा इयाम कतायतना, अपाममे उदुःवाले, माःआन।
अपे भगवानराः कागदते तिंगीड घड़ीन चिडुः लगापे कुरनिसगेतना। नाःआ अते अपे ओंगलेता, ननते अले ओरो टुटीगनेना हना जीवले पवाव जुवाःता, माःआन अरू ननानाः कागद ईंग बदीरे हिदइत एमेयता।
हाँय बदीरे भगवानराः बड़रा कता होड़कू जमाकू कता उदुःगेता, तोनोंगीग होड़ हाँय एचेरेय बिसवासगे दो हाँयराः ञावते हाँयग होड़राः कसूर भगवान बराव एंडागोडता।”
भगवान कतातेरा, “अंदरा अते मरसल विड़चेड़,” अरू हनाँय अनँयगराः मरसल अबू जीवरे विड़चेड़तेरा, जेमहा भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना कता परबू ईसू मसीतेबू सुदी अवेय।
भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना हाँयग बेटात उदुःगेता अरू हाँय सिरामइत भगवान बरोबइर इदानिया। हाँय जमा जिया-जइतकून अनँयगराः अगम जंगर सरवनतेय संभाड़गोड ञवनता। हाँय होड़कूराः कसूर बराव एंडाकेडखन सेरमो देसरे इदानिया हाँयग मरंग भगवानराः खउना गतररे हातपात सुदाय दुड़ुःयना।
मसीराः सुद बिरुवाते हँकुःआ होड़कू, मसी करा उड़ी कटसियाय सहावता अरू हना तयोमरे भगवान हाँय करा उड़ीय मान मरजइतगेयता, हना बदीरे मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। हनालगा भगवानराः बड़रा कता होड़कू, नाःआ जमाकून करा इया होयाःता अरू तुमिस होयाःता, हना सुदीगे लगा मुरुककू कुरनिस सोतेडा।
हनते ईंग हाँय जाग लगा हाँयराः काट कुटीरेयिंग तबेरनेना। मनदो हाँय ईंग एचेरेय कतातेड, “नाःआ इया अलोम एचेय। आम अरू एटाः बिसवासी होड़कू इया, ईंग हों ईसूरीग सेवकिया हवे। आम इया ईंग हों ईसूराः हिदइतिंग उदुःता। अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू हों ईसूराः हिदइतकू उदुःता। हनालगा भनगवानमे जाग।”