21 हँकू गलीलराः बतसइदारीग पिलिपूस एचेरे सेनेकियानखनकू कतातेरा, “ने साहेब, अले ईसू सुदा जुमाः लगाले चहाःतना।”
“ने कोरेसीन सहररिकुःआ होड़कू, अरू ने बेतसइदा सहररिकुःआ होड़कू, अपे दोपे ठीकयना, अपेराः जीव नपाय ओरो दोहोनेना। अपे तलारे भगवान बुतातेरा हना जंगरराः बुता, सूर अरू सइदा सहररिकुःआ होड़कू तलारे होयाःकुः दो, हँकू ओहेन बोराराः सोनहेकू तुसिंगकेःआ अरू ओबरे दुड़ुःकियानखन कसूर अते जीवकू कुदाकेःआ।
हँकू हंडा सोदोरनेनखनकू होंबोरतेड, “एहूदाकूरीग राजा करेय जनमावकिया? अले हाँयरीग इपील सेरमोरेले ञेलतिरिया अरू हाँय सलामगेय लगाले वेगकिया।”
नतनएल हाँय एचेरेय कतातेरा, “आम ईंग करा उड़ीम सुदींगता?” दो ईसू हाँय एचेरेय कता कुदातेरा, “पिलिपूस आमे राः अते मड़ंग, आम लुवा दूब पेंदारेम दुड़ुःकुःआ हनमेला आमिंग ञेलतेरा।”
ईंगरीग अपांगराः ओंगोल नाःआ हवे। बेटातकू ञेलता अरू हाँय एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू ओरो टुटीगनेना हना जीवकू पवाःता अरू हँकू ईंग टुटीगगुःराः दिनरेयिंग जियाव रेमकूता।”