19 एरुसलेमरिकुःआ एहूदाकू बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना एचेरे भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ पुजउरी होड़कू अरू लेवी होड़कूकू वारगोतेडकू अरूकू एचे होंबरतिडिया, आम इये हवे, माःआन।
अरू हाँय मरसलराः बदीरे होड़कू उदुःवा लगाय वेगनेना, जेमहा हाँयराः हिदइत होड़कू अयूमकेडखन मरसल हवे हाँयग होड़ एचेरेकू बिसवास अवेय।
हनमेला एहूदाकू हाँय चँड़ा रेडतिडिगखनकू होंबरेया, “अलेराः जीव तुमिनमे बार बंटागेता? आम मसी हवे दो अले एचेरेम कता उदुःबाःगोड।”
नाःआ अयूमतेडखन एहूदाकू ईसू तेके गोएगगेय लगा दिरिकू रेमतेरा।
दो मारता अरू मरियम कता बहालकिन लगा मुरुक एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू हंडाकू वेजेडा।
हनते एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू एचेरेकू कतातेरा, “नाःआ इया एचेय लगा आम इये हातपाते ओवाडमेःआ अरू हना अले सुदीबाःका लगा चिला चिनहाम उदुःवालेता?”
दो हँकू कता कुदातेरा, “भगवानराः नाःआ ओड़ाः तुतुला लगा छेयालिस बरिस लगावनेना अरू आम पेनेय दिनरेम तुलागोडता जा?”
अरू एहूदाकू नपायनेना हाँयग होड़ एचेरेकू कताया, “तिसिंग दो लोड़ोनराः दिन हवे। अबूराः नियम इया तिसिंग पटिया रेम कोवानेःआ।”
हनते हाँयग होड़ सेनेवाडखन एहूदाकू एचेरेय कता उदुःगोतेड, ईसू ईंगे नपायकेरा, माःआन।
ईसू नाःआ जमाकून लोड़ोनराः दिनरेय एचेतेरा। हनालगा एहूदाकू हाँय संताव लगाकू बुँहड़ीतेरा।
ईसू लोड़ोनराः दिन मेरेय मनावगाड अरू हाँय भगवान ईंग अपांग माःआन कता घड़ीन ईंग भगवान इया इदानिंगा, माःआने कतानता। हना ओजाहते एहूदाकू ईसू ञेड गोजेय लगा अरू मुरुककू कुरनिसतेरा।
ईसू नाःआते गुनहोन मड़ंगरेय कतातेरा, सेरमो देस अते उतरावकिया हना रुटी, ईंग हवे। हनालगा एहूदाकू हाँय बदीरेकू कुरबुराःआ।
हनते एहूदाकू अँननकू अँकू अड़ा-चउकीनेनखनकू कताया, “नाँयग होड़ अनँयग मास करा उड़ी अबू जोम लगाय एमेयता?”
हना तयोमरे ईसू गलील छतरराः एटाः गाँव सहरकूनरेय दँड़ा सेना। एहूदा होड़कूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू ञेड एंडा लगाकू ओंगलेःआ। हनालगा हाँय एहूदिया छतर सेन लगा मेरेय चहाःआ।
एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू ईसूकू ञामा अरूकू होंबरेःआ, “हाँय करे इदानिया?”
दो एहूदा मूक होड़कू बयावनेनखनकू कताया, “नाँयग होड़ तोनोंगीग गुरुजी अते मेरेय चेडगना दो, नाँय नाःआमिन करा इयाय सुदीकेरा?”
नाःआ अयूमकेडखन एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू होंबोरतेड, “नाँय कतायतना, ईंग सलाःतना, हना अगी ओरोपे वेग अवेनेना, दो नाँय अनँयग आँयगते गुजुः लगाय ओंगलेतना जा?”
दो एहूदाकू नाःआ अयूमतेडखन ईसू एचेरेकू कताया, “आम समरिया होड़ हवे अरू आम एचेरे भूत इदा माःआनले कतायता दो हना कता सताय ना लवे जा?”
हनते एहूदाकू कतातेरा, “नुँहू अले सुदीबाःगोतेरा, आम एचेरे भूत इदा। अबूरीग खुटिपरिया होड़ इबराहीम गोएगयना अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू होंकू गोएगयना। मनदो आम कतायता, तोनोंगीग होड़ ईंगराः कता इयाय सलाः दो, हाँय कहियो ओरोय गोएगनेना, माःआन।
दो एहूदाकू कताया, “आमराः नुँहू वरी पचास बरिस मेर होयागना, अरू आम इबराहीमे ञेलतिरिया जा?”
दो एहुना आँयग सेवा चबागे मेलाय कतातेरा, अपे ईंग मसी हवे माःआनपे ओंगलेयिंगतना जा? बुरी, ईंग ना लवे। मनदो ईंग तयोमरेय वेगता हाँयगराः चाटीराः डोरा हों लड़ा जुकूर ईंग कोवायिंगा, माःआन।
पउलूस कतातेरा, “एहुनाराः बतिसमा कसूर अते जीव कुदागे लगा दोहोना। हाँय तयोमतेय वेगता हाँयग होड़ एचेरे बिसवासगे लगा होड़कू एचेरेय कताया अरू हनाँयग होड़ हवे, ईसू।”
भगवान मरसल इदानिया अरू हाँय एचेरे अंदरा इया तोनोंगाः कोनोवानेःआ। नानाः सरवन अले हाँय अतेले अयूमकेरा अरू अपे एचेरेले कता उदुःगेतना।