24 कलसिया मसीराः आड़रे दोहोनता, हनन इया अइमीकू हों जमा कताकूनरे, अँननकू अँकूरिकुःआ हेपेरेलकूराः आड़रे दोहोन लगा इदा।
दो हँकुःआ सतरगोटोंग चेलाकू मुरुक बहालतेकू कुदा वेगयान अरू हँकू कताया, “ने परबू, आमराः ञावते भूतकू हों अलेराः कताकू मनाःता।”
मसी कलसियाराः बोः हवे, हनन इया मरद अइमीराः बोः हवे। कलसिया मसीराः देह हवे अरू हनाँय कलसियारीग सडावदार हवे।
ने हेपेरेलकू, मसी अनँयग आँयगते गुजुः लगा जिमानेनखन कलसियाय अलार-दुलारकेरा, हनन इया अपे अँननपेरिकुःआ एपेराकूपे अलार-दुलार।
ईंग अरूयिंग कतायतना, अपे जनामा मरदकू अँननपेरिकुःआ एपेराकू अँननपे इयापे अलार-दुलारकू अरू जनामा अइमीकू अँननपेरिकुःआ हेपेरेलकूपे मान मरजइत।
ने लइंकू, अपे अँननपेरिकुःआ एंगा-अपाराः जमा कताकूनपे मनाः दो, परबू अपे सुदाय ननाय जुवाःता।
ने सेवकियाकू, अपेरिकुःआ मालिककू अपेकू ञेलता, हनमेला एकला अहापे बुता बोनाः। मनदो अपे मिनी जीवते परबूराः अकूस मनाः घड़ीन हँकूराः जमा कताकूनपे मनाः।
तितूस आम हों जमालेःआ नपाय बुताम बुता बदीरे एटाःकू लगा चिनहा इयाम दोहोन। आम सुद अरू सताय ओंगोलते,
बेगारी होड़कू अँननकूरिकुःआ मालिककूराः जमा कताकून मनाः इदा। हँकू मालिककू एचेरे तोनोंगाः उलटा बड़रा कता कोवानेःआ,