11 होड़कू रइतरेकू एचेयता हना अंदराराः बुतारे अहापे मेसान, मनदो हँकूराः बुता तुमिन बेलूर अरू सदाःआ इदा, हना अपे हँननकूपे एचे उदुःवाकू।
“तोनोंगीग बिसवासी होड़ आम बदीरेय कसूरगे दो हाँय एचेरे एकला सेनेकियानखनमे समझावगोडेय। अरू हाँय आमराः कताय मनाव जुवाः दो हाँयग बिसवासी होड़ कसूरतेम बनसावगोडेयता।
(तयोमरे गलील छतररीग हातपात होड़ हरदोस, आँयगरीग हिलीत हेरोदियासे सगइतेरा। दो हाँयराः नाःआ गारबार अरू एटाः एटाः गारबार लगा एहुना हाँये डंटावा।
जेमहा हँकू ईंग बदीरेकू सुदी अवेय अरू अँनकूराः कसूर अड़ाःकेडखन अंदरा दूर अते मरसल अगीकू वेग अरू कलउराः आड़ अते भगवान अगी जीवकू कुदा अवेय। नाःआते भगवान हँकूराः कसूरे बराव एंडाता अरू ईंग एचेरे बिसवासकेडखन एचे सुदकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सुदा इताडदारकू होयाःता।
रइत चबनतना अरू दिन दरवाःआ। हनालगा अपे अंदरा इयाःआ बेलूर बुताकून अड़ाः एंडाकेडखन नपाय लूर-नेवनराः मरसल इयाःआ बुताकूनपे एचेय।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे एचेरे गोड़न-पइयनकियानखन अरू मीटोंग कतायिंग असेयतना, होड़कू अपे चेडकिया हना चेडतो अते एटाः इया चेडकेडखन होड़कूकू हिगार हटिंगगोडकूता अरू होड़कू बिसवासतेकू एचे चलाःगोडकूता। दो हँकुःआ होड़कू सुदा सवासितीपे दोहोन अरू हँकू अते तोरेपे दोहोन।
मनदो हनारे अपे जीवरे चिला नफापे पवाःआ? कही कोवान। अपे मड़ंगरेपे एचेया, अरू अपेराः जीव लाय एंडागोडता, हनानाः कताकूनपे उहियारगेतान दो, अपेके गियुः लगाःता।
दो तोनोंगीग अनँयग जीवरे अनँयगराः बेलूर ओंगोल इयाय एचेयता, हाँय गुजुःए पवाःता। मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोल इयाय एचेयता, हाँयग होड़ ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता।
अपे नाःआ इया मड़ंगरेकू चेडतेडपेःआ। बेनेलूर ओंगोलते लायगुःआ अपेराः जुना जीव अड़ाः एंडाकेडखन,
नँकुःआ होड़कू ओनोक दनंगरेकू एचेयता हना कता बदीरे कताय लगा हों होड़कू गियुः जुवाःता।
ननानाः लगा अपे हँकू सुदा अलोपे मेसान।
दो अपांग भगवान मरसलराः राइजरे, आँयगरिकुःआ सुद होड़कू लगा इदा, हना इताडराः बंटापे पवाः लगाय सुनावकेडपेःआ। हनालगा हाँयपे जागगोड ञवन।
अपीगता हँकुःआ होड़कू रइतरेकू अपीगता, अरू बूल जुवाःता हँकुःआ होड़कू रइतरे हमा बुनुलतोकू दोहोनता।
तोनोंगीग होड़कू अलेराः नाःआ चिठीराः कता मेनेरेकू मनाःतान दो, हँकुःआ होड़कू ञेल हड़ाकूपे, अरू हँकू एचेरे सेन दूर लगापे अड़ाःगोड, जेमहाकू गियुः जुवाः।
ने अजी बोपोहकूतिंग, परबू ईसू मसी अले एचेरेय एमेकेरा हना हातपातते नाःआ हुकुमले एमेवापेतना। अले चेडतेडपेःआ हना कता तोनोंगीग होड़ मेरेय मनाःता अरूय कुड़हीतान दो, हाँयग होड़ अते तोरेपे दोहोन।
कसूरगेताय हाँयग मूक होड़ जमा होड़कू तलारे आम चड़ाँकियानखन डंटावगेयमे अरूम मंदरावगेय, जेमहा एटाः होड़कू कसूरगे लगाकू बोरो जुवाः।
तोनोंगीग होड़राः बोःरे ओहेन तिःई खेपाकेडखन मूक होड़ अहाम बड़ाँवगेय। अरू आम तोनोंगीगराः कसूररे अहम मेसान अरू अनम आम सुदमे दोहोन।
नाःआ इया होड़कू अनभनिया कड़ीगकू रेमगोडता। अरू हँकूराः जीव आडतो इदा अरू हँकू मेरकू सुदीयता सताय चिला हवे। हँकू ओंगलेता, धरमराः दूररे मुरुक नफा इदा, माःआन।
हँकुःआ होड़कू धरमराः भेसरेकू दोहोनता, मनदो भगवानराः जंगर ओरोकू मनावनेना। हनन इयाकुःआ होड़कू अते तोनोरेम दोहोन।
भगवानराः सरवनमे परसार। अरू सगर बेला परसारगे लगा सपड़ावतोम दोहोन। मुरुक सहाव घड़ीन होड़कूम मंदरावकू अरूम डंटावकू अरूम कता बहालवाकू अरू भगवानराः सरवन नपायतेम चेडकू।
ने तितूस, जमा हातपातते नाःआ कताकूनमे चेडकू अरूम कता बहालकू अरूम सुधरावकू। मनदो तोनोंगीग आम हुडिंग ओंगोलगे लगा अहम ओवाकू।
हनते सेरमो देस अते अरू मीटोंग अरोयिंग अयूमतेरा, “ने ईंगरिकुःआ होड़कू, हना सहर अते उडुंग वेगपे, जेमहा अपे हँकूराः कसूररे अलोपे मेसान, अरू हँकूराः तोनोंगाः हइजा, अपे एचेरे अलो पराः।