1 अपे भगवानरिकुःआ दुलार लइंकू हवे। हनालगा हाँयरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँः।
नाःआ इयापे एचेय दो अपे सेरमो देसरे इदानिया हाँयग अपांग भगवानरिकुःआ लइंकूपे बड़ाँःता। भगवान नपाय अरू बेलूर होड़कू लगा बेरते मरसले एमेवाकूता अरू गारबार होड़कू अरू बेगर गारबार होड़कू लगा दाःए एचे उयुःता।
हनालगा सेरमो देसरीग अपांग उडु-बुडूत इदानिया हनन इया अपे हों उडु-बुडूतपे बड़ाँः लगा इदा।”
मनदो हाँय एचेरेकू बिसवासकेरा, हँकुःआ जमा होड़कू भगवानरिकुःआ लइंकू होयाः लगा हातपाते एमेवाडकुःआ।
अपे मयादारकू अरू सोगादारकूपे बड़ाँः अरू भगवान ईसू मसीते अपेराः कसूरे बराव एंडाकेरा, हनन इया अपे हों एटाःकूराः कसूरपे बराव एंडागोड।
नाःआ अते अपे बेलूर ओंगोलरिकुःआ होड़कू तलारे भगवानरिकुःआ लइंकू इया बेगर गारबार अरू सुद जीवपे जियाव अवेनता। दो हँकुःआ होड़कू तलारे अपे टेडेगतो इपीलकू इयापे दोहोनता।
अपे भगवानरिकुःआ सुद अरू सुनावतो निकता होड़कू इदानपेःआ। हनालगा सोगादारकू अरू देनहारकू अरू हुडिंग ओंगलुः होड़कू अरू सहाव अवेय होड़कू अरू सुधा होड़कू इया अपेराः लूर नेवन होयाः लगा इदा।
ने सउंगताकूतिंग, भगवान अबू मुनुरुके दुलारकेडबुःआ। हननलगा अबू हों अलार-दुलार होड़ेंग लगा इदा।