5 दो साहूल होंबोरतेरा, “परबू, आम इये हवे?”
दो पतरस कतातेड, “परबू ईंग ओनोरिंग जोमतेडकुःआ। एहूदा नियमरे अले अहापे जोमकू माःआन कतावाडलेःआ। हनालगा नँकुःआ जानरकू अते तोनोंगीग ईंग नुँहू वरी मेरिंग जोमगाडकुःआ।”
दो अले जमा होड़कू ओतरेले कसड़यान अरू इबरानी भासीरे ईंग मीटोंग बड़रायिंग अयूमतेरा, साहूल, साहूल, आम चिला लगा ईंगमे संतावगींगतना? पयनारेम तकिनगे दो आम लगा मुरुक कटसिया होयाःता, माःआन।
नसरतरीग ईसूराः ञावकू गोःता हँकुःआ होड़कू बदीतेडखन जेमिनिंग एचे अवेयता हनामिन एचेय लगायिंग ओंगोल दोहोबाःकातेरिंगा।
मनदो नाःआ कता भगवानराः ओंगोल इया होयाकियान दो अपे हँकू तोनोंग इया ओरोपे रोंकाव अवेतेडकुःआ। अरू अपे भगवानरिकुःआ मुदइ होड़कूपे बड़ाँव जुवाःता।”
हाँय कसड़नेना अरू मीटोंग बड़राय अयूमतेरा, “साहूल साहूल, आम चिला लगा ईंगमे संतावगींगतना?”
दो हाँय कता कुदातेरा, “आम संतावगेयतना हाँयग ईसू हवे ईंग। नुँहू आम रिमुःमे अरू सहर अगीम सेन अरू हंडा आमके एएचे इदा हना आम एचेरेयिंग कतायता।”
चेले माःआनपे ओंगलेतना? अबू नाःआ इया परबू भगवानबू अंदजावगेयतना दो हाँय अबू सुदाय रीस जुवाःता। अरू अबू नाःआ हों सुदीतनाबू, हाँय अबू अते मुरुक जंगरदार इदानिया।
ईंग नाःआ जमाकूनिंग पवावयान सहे जमालेःआते नपाय इदानिंगा माःआन मेरिंग कतायतना। मनदो ईसू मसी ईंगे साबकेरा हनानाः ओंगोल पुरावगे लगायिंग मिहिनइतगेतना।
मड़ंग ईंग ईसू मसी बदीरे ओपता बड़रायिंग कताया अरू बिसवासी होड़कूयिंग संतावकुःआ अरू मरखा होड़िंग दोहोना। हनमेला ईसू एचेरे मेरिंग बिसवासगेःआ अरू अनसिनहारिंग दोहोना। हनालगा ईसू ईंग मुरुके सोगावाडिंगा।