18 मनदो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसी अपेय मयावागोड ञवन अरू हाँयराः कनहूनरेपे बडे इदीन। हाँय लगा नुँहू अते सगर सइट वरी मान मरजइत होनोयागोड ञवन। आमीन!
ईंग अपेयिंग हुकुमवारा हना जमा कताकून मनाः लगा हँकूपे चेडकू। अयुमेपे, नाःआ जूग अरीन टुटीगगुः वरी, ईंग सगर सइट अपे सुदायिंग दोहोनता।”
अरू कसूरराः रेनहारे अलोम पराव ओवाले, मनदो बेलूर अतेम बनसावले। [हकतियार अरू जंगर अरू मान मरजइत सगर सइट वरी अनमराः हवे। आमीन!]
मिनीटोंग सताय भगवान अनम इदानमेःआ। दो आम अरू आम वारकिरिया हाँयग ईसू मसी, अलंग बना होड़कू सुदीलंगता, हनानाः हमा ओरो टुटीगनेना हना जीव।
नाःआते होड़कू अपातकू मान मरजइतता हनन इया बेटात होंकू मान मरजइतता। अरू बेटात मेरेय मान मरजइतगेयता हाँयग होड़, बेटाते वारकेरा हाँयग अपात हों मेरेय मान मरजइतगेयता।”
हनाँय जमाकूने तुलाकेरा, हनाँयते जमाकून सलाःतना, अरू हनाँयराः हवे जमाकून। दो हनाँयग भगवान लगा सगर सइट वरी मान मरजइत होयाः। आमीन!
भगवान कतातेरा, “अंदरा अते मरसल विड़चेड़,” अरू हनाँय अनँयगराः मरसल अबू जीवरे विड़चेड़तेरा, जेमहा भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना कता परबू ईसू मसीतेबू सुदी अवेय।
जेमहा परबू ईसू मसीरीग अगम मरंगीग अपात भगवान, अपे सेरमो देसराः कनहूने एमेवापे लगा अरू अनउर नपायते हाँयपे सुदी अवे लगा अनँयगराः कताकूने उदुःवापे।
मनदो सताय कता इया जियाः घड़ीन अँननबू अबू अलार-दुलारकेडखन जमा बरानाःरे, कलसियाराः बोः, ईसू मसी इया, अबू हनारागोड ञवन लगा इदा।
हाव, परबू ईसू मसी नपायते सुदीगेय लगायिंग चहाःतना अरू हाँयिंग सुदी, ईंग लगा जमालेःआते मनइद कता हवे। ननानाः लगा मड़ंगरे ईंग लगा नफा दोहोना, हनानाः कताकून सदाःआ इदा माःआन ओंगोलतेडखनिंग अड़ाःगोतेडा। अरू ईसू ईंग पवाः लगा अरू हाँय सुदा मिनी जुवाः लगा हना जमाकून खरसी हवे माःआनिंग ओंगलेतना।
जेमहा अपे परबूराः हिछा इया जियाः घड़ीनपे ननायगोडेय, जमालेःआ नपाय बुतापे एचे अवेय, अरू भगवान अनउर नपायतेपे सुदीगोड ञवन।
अपेराः लूर-नेवन नँवायना। अरू अपेरीग तुलादार भगवान आँयगराः लूर इया अपेराः लूर-नेवने नँवागोड ञवनता, जेमहा अपे हाँय, अनउर नाय नपायतेपे सुदी अवेय।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, ईसू मसी एचेरे अपेराः बिसवास नपाय बड़ियाड़ इदीनतना अरू अपे बगरापे दुलार होड़ेंग इदीनतना। हनालगा जमा बेला अपे बदीरे अलेके भगवान धनियाबादगेय लगा इदा अरू ननन इया एएचे हों नपाय इदा।
भगवान जमा बेलूर अतेय सडावगींगता अरू आँयगराः सेरमो देसरे नाय नपायतेय गोः सोदोरगिंगताय। हनाँयराः मान मरजइत जमा जूग वरी होनोयागोड ञवन। आमीन!
बती लइंकू इया अपे हों सुद दूद इया इदा हना भगवानराः सरवन लगापे रोयोँन, जेमहा हना सरवनतेपे बड़ियाड़ इदीन अरू जमालेःआतेपे सडाव जुवाः।
अरू अपे ईंग कताकेरा हनन इयापे जियाः दो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसीराः ओरो लुलिगनेना हना देसरे मुरुक मान मरजइततेपे बोलो अवेनता।
अपे भगवान अरू अबूरीग परबू ईसू मसी बदीरेपे सुदीय लगा, भगवान बनागरा अपेय मयावा अरू अपेराः जीवे सलसतगे।
भगवानराः सगरावतो जंगरते, अनँयग ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाः लगा जमाकूने एमेवाडबुःआ। अरू अनँयग लगा अबूय राःकेडबुःआ हाँयग ईसू, अगम मरंग अरू नाय नपाय इदानिया माःआनबू सुदीकेड अते नाःआ जमाकूनबू पवावकिया।
नाःआ कताकून अपेराः जीवरे इदा अरू बडेनता दो, अबूरीग परबू ईसू मसीराः कनहून बदीरे अपेराः जीव बेगर लूर अरू सदाःआ ओरो होयानेना।
होड़कू अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसीकू सुदीकेडखन, चउंदीसराः जमा बरानाः बेलूर बुताकून अतेकू बनसावनेन तयोमरे, हँकू अरू हनानाः कसूरकूनरेकू बझाव जुवाःतान दो, हँकूराः हलाइत मड़ंग अते अरू बगरा बेनेलूर जुवाःता।
हाँयग मिनीटोंग भगवान अबूरीग सडावदार लगा, जूग परिया अते इदानिया अरू नुँहू अते सगर जूग वरीय दोहोनता अबूरीग परबू ईसू मसीते, मान मरजइत अरू जाग, हातपात अरू जंगर सगर सइट लगा होनोयागोड ञवन। आमीन!
अरू हाँयरीग अपांग भगवानबू सेवागेय लगा राजाकू अरू पुजउरीकू इयाय बड़ाँवकेडबुःआ। दो होड़कू हाँय सगर सइटकू मान मरजइतगेय अरूकू जागगेय। आमीन!