4 ईंग सुदीयतना आमरिकुःआ अदोम लइंकू भगवानराः सताय सरवन इया नपायतेकू जियाःतना। हँकुःआ होड़कू अपांग भगवान कतातेरा हना नियम इयाकू एचेयतना। हनालगा ईंग मुरुक बहाल इदानिंगा।
हाँय बेलूर बुतारे मेरेय ननायगुःता, मनदो सताय कताकूनरेय ननायगुःता।
मनदो हँकूराः लूर-नेवन सताय नपाय सरवन इया मेरिंग ञेलगाड। दो ईंग जमाकू मड़ंगरे पतरस मंदराव घड़ीनिंग कतावातेरिया, “ने पतरस, आम एहूदा होड़ हवे, मनदो आम बेगर एहूदा होड़ इयाम जियाःतना। दो चिला लगा आम बेगर एहूदाकू, एहूदाकू इया जियाः लगाम रेनहाकूता?”
ईसू मसी अबू दुलारकेडखन अनँयग जीव अबू लगा भगवान मड़ंगरे मुरुक नपाय महकराः बलिदान इयाय जिमातेरा। हननलगा अपे अँननपे दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
मड़ंगरे अपेराः जीव अंदरारे दोहोना, मनदो नुँहू परबू अपेराः जीवे मरसलगोतेडा। हनालगा अपे भगवानराः मरसल पवावतो होड़कू इयापे जियाः।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे मुरुक दिन तयोमरे ईंग अरू संघरावायिंग लगा सपड़ावतो इदानपेःआ। हनालगा अपे बदीरे ईंग मुरुक बहालरे इदानिंगा। अपे ईंग संघरावा लगापे ओंगलेःआ, मनदो अपे दाव मेरपे पवावगान। हनालगा अपे ईंग मेरपे संघरा अवेवागडिंग।
अबू भगवानरिकुःआ होड़कू हवे माःआनबू कताय दो, अबू ईसू करा इयाय जियावनेना हनन इया अबू हों जियाः लगा इदा।