8 हनालगा ईंग चहाःतना जमा ततेररे कलसियारिकुःआ मरद होड़कू बेगर रीसते अरू बेगर अड़ा-चउकीते अँकूराः सुद तिःईकून सेरमो अगी पेरेकेडखनकू अरजी।
दो ईसू चेलाकूतेने कतावाड, “अपे ईंगपे अयूम! अपे बिसवासकेडखन बार जीवगुः घड़ीन अलोपे दोहोन दो, ईंग लुवा दूब एचेरेयिंग एचेकेरा हना अते अरू मरंग मरंग बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनपे एचे अवेयता। अपे नाःआ पहाड़ होँपे कतावा, नाःआते रवीग उडुंगकियानखन समुंदररे लुजरुः, दो हनन इया होया जुवाःता।
मनदो अपे ईंगपे अयूम, अपेरिकुःआ मुदइ होड़कूपे अलार-दुलार अरू अपेकू संतावता हँकुःआ होड़कू लगापे अरजी।
अले एटाः होड़कूराः गारबारले बराव एंडाकेरा, हनन इया अलेराः गारबार होंम बराव एंडागोड।
दो हनमेला ईसू भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, नँकुःआ होड़कू मेरकू सुदीयतना, नँकू चिलाकू एचेतना। हनालगा नँकूराः कसूरमे बराव एंडागोड।” हँकुःआ सइनाकू चीट-पोटतेडखन हाँयराः सोनहे अँननकू हटिंगयान।
तयोमरे एरुसलेम अते बेतनिया गाँव वरी ईसू हँकूय गोःयाडकू। हनते हाँय तिःई पेरेतेडखन हँकू भलावातेडखने कताया, अपेराः जीव-जहनकून नपाय जुवाः, माःआन।
दो ईसू कतातेड, “ने दिदी, ईंग एचेरेम बिसवासगे। दरवाःआ हना बेलारे अपे भगवान नाःआ पहाड़रे सहे एरुसलेमरे ओरोपे जागतिरिया।
हाँय अरू आँयग ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू भगवान मान मरजइत घड़ीनकू जागा। हाँय ससंघरा लगा दोहोना हँकुःआ गरीब होड़कूय संघरावाःआ अरू भगवान एचेरे सगर दिने अरजीःआ।
अरूय कताया, ने कुरनेलियूस, भगवान आमराः अरजीय अयूमगोतेडा अरू गरीब होड़कूम संघरावाःआ हना हों भगवान जुकूर इदा।
कुरनेलियूस बोतोरते हाँय अगी मी ढिट ञेलतिरिगखने होंबरेःआ, “ने परबू, चिला हवे?” दो हाँयग बराहील कतातेरा, “आमराः अरजी अरू गरीब होड़कू लगा आम एमेतेरा हना संघराते भगवान ननाययना।
मनदो अले सेनराः बेला होयानेन दो अले हंडातेले सेनेडा। जमा चेलाकू अरू अँकूरिकुःआ एपेराकू अरू लइंकू सहरराः बहरी वरी अले सुदाकू वेजेडा। अरू समुंदर धरीरे उकुड़ोमनेनखनले अरजीतेरा।
हनते हाँय उकुड़ोमनेनखने खिररीःआ, “परबू, नँकुःआ होड़कूराः कसूर अँननकू बदीरे अलोम ओंगोल दोहोगे।” नाःआ कतावाडखन हाँय गोएगयाने।
कुरिंती सहररे इदानकुःआ भगवानराः कलसियारिकुःआ होड़कू अपे लगा, नाःआ चिठी ईंग ओओजाःतना। ईसू मसी एचेरेपे बिसवासकेड अते, भगवान अनँयग लगा अपेय एटाःकेडपेःआ अरू परबू ईसू मसीराः ञावतेकू अरजीता हँकुःआ जमा ततेररिकुःआ होड़कू सुदा अनँयगरिकुःआ सुद होड़कूय बड़ाँवकेडपेःआ। हाँयग ईसू मसी हँकूरीग अरू अबूरीग परबू हवे।
हनते हों ईंग चहाःतना, जमा मरदकू इनिंग इया बेगर बियाहतेकू दोहोन। मनदो जमा मरदकू भगवान अते एटाः एटाः इयाःआ दहिनकू पवावकिया, मी होड़ लगा मी बरानाः अरू एटाःयीग लगा एटाः बरानाः।
भगवान ईसू मसीते जमा बेला अबू बहालतेय एचे जितावबूता। अरू हाँय नपाय महकता हना सुनुम इयाःआ मसीराः कनहून, अबूते होड़कूय एचे सुदीगोडकूता। हनालगा भगवानिंग धनियाबादता।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे नाःआ कता सुनुदीबाःगोडपे लगायिंग चहाःतना। ईंग जीवरे होयानेना हना जमा कटसियाकूनते भगवानराः नपाय सरवन मुरुक बगरा होड़कू अयुमे लगा होयाकिया।
दो अपे अते नाःआ बनर राइजरे परबू ईसू मसीराः नपाय सरवन एकला मेर सिंटावगना, मनदो अपेराः बड़ियाड़ बिसवास बदीरे हों एटाः एटाः देसरे सिंटावयना। हनालगा अपेराः बिसवास बदीरे तोनोंगीग एचेरे अले उदुःवाकू लगा तोनोंगाः जरूरी कोवानेःआ।
हनालगा ईंग चहाःता, धंगड़ी रंडियाहीनकू सगइ जुवाःकू अरू लइंकूकू जनमाव अरू अँननकू ओड़ाःकू सलाव। ननन इयाकू एचेय दो मुदइ होड़कू अबू ओरोकू बदी अवेतेडकुःआ।
नाःआ कता सनाताय हवे। ईंग चहाःतना आम भल-भलाय अरू जमाकू नफा पवाः लगा इदा हना कताकून तिंगीड घड़ीनमे चेडकू, जेमहा भगवान एचेरेकू बिसवासकेरा हँकुःआ होड़कू नपाय नपाय बुता तिंगीड घड़ीनकू एचे हड़ाःगे।
दो हनालगा अबू नपाय ओंगोलते अरू मिनी जीवते बिसवासकेडखन भगवान एचेरेबू सेन। अबूराः इंदरी बेलूर ओंगोलते इरची सुदकेडखन अरू अबूराः देह सुद दाःते एचे बुहालकियानखन हाँय एचेरेबू सेन।
भनगवानराः लेसानरेपे दोहोन दो भगवान हों अँननपेराः लेसानरेय दोहोनता। ने कसूर होड़कू, अहापे कसूरगे। ने बार जीव ओंगोल होड़कू, अपेराः जीव सुदगेपे।
ने हेपेरेलकू, अपे हों हनन इया अँननपेरिकुःआ एपेराकू मान मरजइतकूपे अरू अलार-दुलारकू घड़ीनपे तिहाकू। हँकू अपे अते अबड़ इदानकुःआ, मनदो हँकू हों बरोबइर अपे सुदा भगवान एमेकेरा हना नँवा जीवराः दहिन पवाः लगा इताडदारकू इदानकुःआ। नाःआ इयापे एचेय दो, अपे अरजी मेला तोनोंगाः टटी-बेड़ा अपे लगा ओरो होयानेना।