5 बिसवासी होड़कू सुद इंदरीते, नपाय ओंगोलते अरू बेगर गारबारराः बिसवासते दुलार होड़ेंग लगाले हुकुमवाकूतना।
नपाय होड़ अनँयगराः नपाय जीवते नपाय नपाये कतायता अरूय एचेयता। अरू आड होड़ अनँयगराः आड जीवते बेलूर बेलूर बड़राय कतायता अरूय एचेयता।
इंदरी सुद इदा, हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान भलावाडखने नपायगेयता, अरू हँकुःआ होड़कू भगवानकू ञेल अवेता।
हाँयग भगवान अबू अरू हँकू एचेरे तोनोंगाः पाचपटी सुदा मेरेय एचेकेरा। हँकू ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा, हनालगा हाँय हँकूराः जीवे एचे सुदकेरा।
एहूदाकूराः मरंग पंचाइतरिकुःआ होड़कू एचेरे पउलूस तिंगीड घड़ीन ञेलतेडखने कताया, “ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग, नुँहू वरी ईंग भगवानराः मड़ंगरे नपाय इंदरीते हाँयराः सेवायिंग सेवाकेरा।”
हनालगा भगवान अरू होड़कू मड़ंगरे सगर बेला ईंगराः इंदरी सुद दोहोन लगायिंग कुरनिसगोड ञवनता।
ईसू मसी मोसेसराः जनामा नियमकूने पुराव एंडागोतेडा। हनालगा हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू भगवानराः ओंगोलरे बेगर गारबार होड़कूकू बड़ाँव जुवाःता।
तोनोंगीग मेड अंजउड़ी अलोपे दुलारगेय; बेलूर कताकूनपे हिनइस-बिनइसवा अरू नपायपे एचेगोड ञवन।
आम तोनोंगाः जिनिस जोम अते तोनोंगीग होड़राः बिसवास अबड़ जुवाःतान दो, आम हाँय मेरेम दुलारगेयता। ईसू मसी हाँयग होड़ लगा होंय गोएगनेना। हनालगा आम तोनोंगाः जिनिस जोम अते हाँयराः बिसवास अलोम लायगे।
ईंग ईसू मसीरीग हवे अरू सनाताय कता ईंग कतायतना। सुद बिरुवा अगुवाइवायिंतना। हनालगा ईंग जीव कतायतना, ईंग मेरिंग लबरातना, माःआन।
ईंग सेरमोरिकुःआ बराहीलकूराः अरू होड़कूराः भासीरे होयिंग बड़रा, मनदो ईंग एटाः होड़कू मेरिंग दुलार दो छिपी टका-टोँड़ा इया, अरू खंजड़ी विरीनता हना इया इदानिंगा।
अलिंग नपाय इंदरीते बहालगुः घड़ीनलिंग कतायतना, चउंदीसरे, बिसेक अपे सुदा अलिंगराः लूर-नेवन भगवान जुकूर, सुद अरू सताय इदा। अरू अलिंग अँननलिंगराः कनहूनते कोवान, मनदो भगवान मयावाडलिंगा हनानाः अतेलिंग जियाःतना।
मनदो जोःओ इयाःआ सुद बिरुवाराः बुताते अबू जीवरे अलार-दुलार अरू अहाल-बहाल, सलसत अरू मया होयाःता, अबू सहाव घड़ीनबू दोहोनता, देनहार होड़कू अरू बिसवासगेयीग होड़कू,
अबू ईसू मसी सुदा मिनी इदानबुःआ दो, खतनान सहे बेगर खतनातबू दोहोन, हनारे तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे, एटाःकू दुलार घड़ीन अबूराः बिसवास उउदुः लगा इदा।
ने ईंग बेटा तिमुतियूस, आमिंग हुकुमवामतना, भगवानराः बड़रा कता होड़कूते सुद बिरुवा आम बदीरेय कतातेरा हना कता इया भगवानराः सरवन लगा,
बिसवास अरू सताय ओंगोलते नपायमे लड़ाइगोड ञवन। अदोम होड़कू सताय ओंगोल अड़ाःकेडखन बिसवास दूर अतेकू बहकावयना।
भगवान अबूय उदुःवातेरा हना बिसवास बदीराः सताय चेडतो हँकुःआ होड़कू नपाय इंदरीतेकू बिसवास हड़ाःगे लगा इदा।
दो ने तिमुतियूस, दिन रइत उहियार घड़ीन आम लगायिंग अरजीतान मेला, ईंगरिकुःआ अपुयिंग ततायिंगकू इया सुद इंदरीतेयिंग जागगेयता हाँयग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
आम ईसू मसी एचेरे बेगर गारबारतेम बिसवासकेरा हनायिंग उहियारतना। हनन इया आमरीग जियाम लोइस अरू आमरीग एंगाम ऊनिस हों बिसवासतेरा। अरू ईंग सुसुदीतनायिंग आम हों हना इयाम बिसवासगेतना।
डिंघा धंगड़ीकूराः जीवरे वेगता, हना देहराः हिछाकून अते तोनोरेम दोहोन अरू सुद इंदरीते भगवानकू जागता, हँकुःआ होड़कू सुदा बेगर गारबारते बिसवास अरू अलार-दुलार घड़ीन सलसतरे दोहोन लगाम होमगोड।
सुद इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू लगा जमा कता सुद इदा, मनदो इंदरी अरू ओंगोल बेनेलूराः नेवनते इदा हँकुःआ बेगर बिसवासी होड़कू अरू बेलूर ओंगोल होड़कू लगा जमा कता बेनेलूर इदा।
दो हनालगा अबू नपाय ओंगोलते अरू मिनी जीवते बिसवासकेडखन भगवान एचेरेबू सेन। अबूराः इंदरी बेलूर ओंगोलते इरची सुदकेडखन अरू अबूराः देह सुद दाःते एचे बुहालकियानखन हाँय एचेरेबू सेन।
अले लगापे अरजीगोड ञवन। अले सुनुदीबाःगोतेरा, अलेराः ओंगोल सुद इदा अरू अले जमालेःआरे नपाय लूर नेवनते सलाः लगाले चहाःतना, माःआन।
मसी, सगर सइट जीयत दोहोनता हाँयग सुद बिरुवाते, भगवान मड़ंगरे बेगर गारबारते बलिदानगुः लगा अनँयग आँयगे जिमायान। दो अबूराः ओंगोल गोएगतो इयाःआ बुताकून अते अबू जीयत भगवानबू सेवा अवे लगा हाँयराः बलंगी चिला लगा अरू मेर सुदकेःबुःआ?
भनगवानराः लेसानरेपे दोहोन दो भगवान हों अँननपेराः लेसानरेय दोहोनता। ने कसूर होड़कू, अहापे कसूरगे। ने बार जीव ओंगोल होड़कू, अपेराः जीव सुदगेपे।
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।
अपेराः इंदरी सुदपे दोहोगे। दो अपे ईसू मसी एचेरे बिसवासकेड अते, होड़कू अपे बदीरे ओपता घड़ीनकू कताय हों, अपेराः नपाय लूर-नेवन ञेलकेडखनकू गियू जुवाःता।
अरू हना दाः बतिसमाराः अउल-तउल इया इदा। ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिया अते बतिसमाते अपे बनसाव जुवाःता। नाःआ बतिसमाते अपेराः देहराः मइल बुहाल अमिंगगुः लगा कोवानेःआ। मनदो हन बतिसमा अपेराः इंदरी नपायते दोहो ञवन लगा भगवान एचेरे मीटोंग अरजी इया इदा।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “अपे एटाः होड़कूपे दुलार दो, हँकूराः मुरुक कसूरकूनतेपे कता बनसावकूता।” हनालगा अपे नाःआ मनइद कता इया अँननपे अपे इनिंदरी इंदरीते अलार-दुलार होड़ेंग ञवनपे।
भगवानराः ओंगोल इयापे दोहोन घड़ीन बिसवासी होड़कू सुदा अलार-दुलार होड़ेंग लगा इदा अरू एटाः होड़कू होँपे अलार-दुलारगोड ञवन लगा इदा।
नपाय मेरेय एचेयता अरू अनँयग बिसवास वपक बोपोहकू मेरेय अलार-दुलारकूता हाँयग होड़ भगवानरीग लँइग ना लवे। ननन अते अबू सुदीगोडता इये भगवानरीग लँइग हवे अरू इये कलउरीग लँइग हवे, माःआन।
भगवानराः हुकुम ननानाः हवे। भगवानरीग बेटात ईसू मसी एचेरे अबू बिसवासगे लगा इदा। अरू ईसू मसी अबू एचेरेय हुकुमकेरा हनन इया एटाः होड़कू सुदा अलार-दुलारते दोहोन लगा इदा।
तोनोंगीग होड़ ईसू मसी इया होयाः लगाय असराता दो, ईसू मसी सुद इदानिया हनन इया, हाँयग होड़ अनँयग आँयग सुदगुः लगा इदा।