8 भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “अपे एटाः होड़कूपे दुलार दो, हँकूराः मुरुक कसूरकूनतेपे कता बनसावकूता।” हनालगा अपे नाःआ मनइद कता इया अँननपे अपे इनिंदरी इंदरीते अलार-दुलार होड़ेंग ञवनपे।
ईंग सेरमोरिकुःआ बराहीलकूराः अरू होड़कूराः भासीरे होयिंग बड़रा, मनदो ईंग एटाः होड़कू मेरिंग दुलार दो छिपी टका-टोँड़ा इया, अरू खंजड़ी विरीनता हना इया इदानिंगा।
एटाः होड़कूय दुलारता हाँयग होड़ मयादार अरू सहाव घड़ीने दोहोनता। हाँय मेरेय इरावाकूता, सहे मेरेय बड़वारता। हाँय मेरेय फुलाईता,
नाःआ जमाकूनपे एचेगोड ञवन। मनदो नाःआ अते अरू बगरा अपे अलार-दुलार होड़ेंगपे। दो अपे हेनेल-मेलरेपे दोहो अवेनता।
अपेले अलार-दुलारतना हान इया अपे होँपे अलार-दुलार होड़ेंग लगा, अरू जमा होड़कू होँपे अलार-दुलार लगा, परबू भगवान अपेराः दुलार बगरागोड लगा होंले अरजीतना।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, ईसू मसी एचेरे अपेराः बिसवास नपाय बड़ियाड़ इदीनतना अरू अपे बगरापे दुलार होड़ेंग इदीनतना। हनालगा जमा बेला अपे बदीरे अलेके भगवान धनियाबादगेय लगा इदा अरू ननन इया एएचे हों नपाय इदा।
बिसवासी होड़कू सुद इंदरीते, नपाय ओंगोलते अरू बेगर गारबारराः बिसवासते दुलार होड़ेंग लगाले हुकुमवाकूतना।
ने बिसवासी होड़कू, अपे जमाकू अजी बोपोहकू इयापे अलार-दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
ने अजी बोपोहकूतिंग, मइद कता ननानाः हवे। अपे किरिया कसट अहापे जोम, ना दो सेरमो देसराः, ना दो ओतराः, ना दो तोनोंगाः जिनिसकूनराः। मनदो अपेराः कहड़ी कता हा दो हा, बुरी दो बुरी। हनामिन अते अपे तोनोंगाः डंड ओरोपे पवावनेना।
हाँय सुदीगे लगा इदा, तोनोंगीग बहकावतो कसूर होड़े कुदा अगूयता हाँय, गुजुः अते मी होड़े बनसावगेयता अरू हाँयराः मुरुक कसूरकून भगवानतेय एचे बराव एंडागोडता।
अपे सताय कता मनावकेडखन अपेराः जीवपे सुदकेरा, जेमहा अपे अँननपे सतायते अपेराः इनिंदरी इंदरीते अरूपे अलार-दुलार होड़ेंग।
ईंगरीग सउंगता, आमराः जीव भगवानराः ओंगोल इया नपाय दोहोनता, हना इया आमराः जमा बरानाः जिनिस बगरा जुवाः अरू नाय नपायतेम दोहोन लगा भगवान एचेरेयिंग अरजीतना।