1 ईसू मसी अनँयग देहरे कटसियाय सहावतेरा दो, अपे हों हनानाः ओंगोल इया कटसिया सहाव लगा सपड़ावतोपे दोहोन। तोनोंगीग होड़ भगवानराः ओंगोल इया सलाः अते कटसियाय सहाव दो हाँय कसूरगे लगाय अड़ाःगोडता।
ईसू हाँयग तिःई कोकोड़ावतो होड़ एचेरेय कताया, “जमा होड़कू तलारे चड़ाँनमे।”
हनालगा अपे अँननपे अपे ओंगोलबाःकान, अले एचे कसूरलेःआ हना जंगर नुँहू अले ओरो एचे कसूर अवेतेडलेःआ अरू ईसू मसी एमेकेरा हना जीवते अबू भगवान लगाबू जियाःतना।
नाःआ इया कहियो ओरो होयानेना। अबू कसूर जीव जियाः लगाबू अड़ाः एंडागोतेडा दो, अरूबू कनासूरगोड ञवनता जा?
तोनोंगीग कसूर बदीरे गोएगतो होड़ इया इदानिया दो हाँय कसूरराः बोझारे कहियो ओरोय परावनेना।
अरू नुँहू ईंग मेरिंग जियाःतना, मनदो ईसू मसी ईंग इंदरीरेय जियाःतना। ईंग दुलारकेडखन अनँयग जीव ईंग लगाय एमेकेरा हनाँयग भगवानरीग बेटात ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन नुँहूयिंग जियाःतना।
ईसू मसीरिकुःआ होड़कू अँननकूराः बेलूर ओंगोलकून अरू ललचीराः कसूर लूर-नेवन, कुरूसरेकू ठोंकावतेडखनकू अड़ाः एंडागोतेडा।
हनालगा लड़ाइ लगा भगवान एमेकेरा हना जमा अवजारकूनपे तुसिंग। दो अपे बेलूर दिनरे कलउपे घंटाव अवेता अरू जमाकून एचेकेडखन, अपे चड़ाँतपे दोहो अवेनता।
ईसू मसीराः लूर-नेवन दोहोना हनन इया, अपेराः लूर-नेवन हों होयाः लगा इदा।
कसूर होड़कू अते मुरुक कटसियाय सहावतेरा हाँयग ईसूपे ओंगोल, जेमहा अपे अदरुजीकियानखन अपेराः जीव अलो हदरावगुः।
तोनोंगीग भगवानराः लोड़ोने अटकार, हाँय भगवान अनँयग बुता पुरावतेडखने लोड़ोनेना हनन इयाय लोड़ोनता।
अपे नपाय बुता बुताकेडखन कटसियापे सहाव लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ। ईसू मसी अपे लगा कटसियाय सहावतेरा अरू हाँय अपे लगा मीटोंग चिनहा इया इदानिया, जेमहा अपे हों हाँय इयापे सहाव अवेय।
भगवानराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, बेगर गारबारीग इनीसू मसी मिनी जूदा अबू जमा कसूर होड़कू लगा, कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना। हाँय देनेह देहरेय गोएगनेना मनदो भगवान हाँयराः बिरुवाय जियाव रेमगोतेडा।