زَبور 7:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ او آدلێن هُدا که دل و درونانَ زانئے! بدکارانی شِرّیان هلاس کن و پهرێزکاران په دل مُهر بدار.

زَبور 7:9 Σταυροειδείς Αναφορές

پێدایش 20:5

اِبراهێما وت گۆن من نگوَشت: ’اے منی گهار اِنت‘؟ و سارَها وت نگوَشت: ’اے منی برات اِنت‘؟ من اے کار گۆن ساپێن دل و پاکێن دستے کرتگ.“

زَبور 10:15

شِرّ و بدکارانی باسکا بپرۆش، آیانی شرارتئے هسابا بگر، هما کارانی هسابا هم که آییا گوَشتگ: ”هُدا در گێتکَ نکنت“.

زَبور 10:18

چۆرئو و سِتم دیستگێنانی دادرسیا کنئے تانکه اے هاکیێن انسان دگه برے تُرس و دِهشَت مپرّێننت.

زَبور 11:5

هُداوند پهرێزکار و بدکارانَ چَکّاسیت، آییئے روه چه همایان نپرتَ کنت که شِرّ و شِدّتِش دۆستَ بیت.

زَبور 139:1

او هُداوند! تئو منا چکّاستگ و زانئے.

زَبور 17:3

تئو منی دل آزمایش کرتگ و شپ‌پاسان منی چارگا آتکگئے، منا چکّاستگِت و هچ در نگێتکگ، اَهدُن کرتگ که دپ گناه مکنت.

زَبور 18:21

چیا که من هُداوندئے راه یله نداتگ و چه هُدایا دێم په بدیا نشُتگان.

زَبور 26:2

هُداوندا! منا بچکّاس و آزمایش کن، منی دل و هئیالا چه چکّاسا بگوازێن.

زَبور 35:23

آگاه بئے و په منی دادرسیا جاه بجن. او منی هُدا، او منی هُداوند! په منی هکّا.

زَبور 37:23

هُداوند هماییئے گامان مُهرَ کنت که هُداوندئے راها شادهیَ کنت.

زَبور 40:2

منا چه جُهلانکێن کَلّێا در آورتی، چه گِل و گنداپا، منی پادی تلارێئے سرا اۆشتارێنت و گامی مُهر کرتنت.

زَبور 43:1

او هُدا! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، هُداناباورێن کئومێئے دێما، په منی هَکّا جاه بجن و منا چه بدکار و پرێبکارانی دستا برَکّێن،

زَبور 44:21

هُدایا نزانتگ‌اَت؟ چیا که آ چه دلئے راز و اسراران سرپد اِنت.

زَبور 58:6

او هُدا! اِشانی دنتانان مان دپا پرۆش. هُداوندا! اے ورناێن شێرانی نێشێن دنتانان چه بُنا در کن.

زَبور 9:9

هُداوند په زُلم دیستگێنان، بُرزێن کلاتے کلاتے بُرزێن، مان سکّێن ساهتان.

زَبور 96:10

سجّهێن کئومانی نیاما بگوَشێت: ”هُداوند بادشاه اِنت.“ جهان په مُهکمی جۆڑ کنگ بوتگ و نسُریت، آ، کئومانی دادرسیا په انساپَ کنت.

زَبور 96:13

هُداوندا بنازێناتنت، چیا که آ کئیت، هئو، په زمینئے دادرسیا کئیت. جهانئے دادرسیا په اَدل و اِنساپَ کنت و کئومانی دادرسیا وتی راستی و تچکیئے هسابا.

زَبور 98:9

هُداوندئے بارگاها سئوت بجناتنت، که آ په زمینئے دادرسیا کئیت. آ جهانا په اَدل دادرسیَ کنت و کئومان په اِنساپ.

دانیال 11:45

آ وتی بادشاهی تَمبوان دریایانی درنیاما، زێباێن پاکێن کۆهئے لَمبا جنت و اے پئیما وتی گُڈّی آسرا سرَ بیت و کسّ په آییئے کُمکّا نئیئیت.

کاسِدانی کار 12:23

هما دمانا، هُداوندئے پرێشتگێا آ جت، چێا که آییا هُدا ستا نکرتگ‌اَت. جسمی کِرم گپت و مُرت.

پولُسئے کاگد په رومیان 16:25

نون هُدایا ستا و سنا بات، که چه منی اے وشّێن مِستاگ و ایسّا مَسیهئے کُلئوئے جار جنَگئے برکتا، شمارا برجاه داشتَ کنت. اے مِستاگئے راز، کَرنانی کَرن چێر و بێتئوار اَت،

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 3:13

هُداوند شمئے دلا مُهر و مُهکم کنات که وهدے مئے هُداوندێن ایسّا گۆن وتی سجّهێن پَلگارتگێنانَ کئیت، شما مئے هُداێن پتئے بارگاها بےائیب و پاک و پَلگار ببێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:10

نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.

یَهودائے کاگد 1:1

چه آکوبئے برات، ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، یَهودائے نێمگا، په هما گْوانک جتگێنان که هُداێن پتا دۆست اَنت و په ایسّا مَسیهئیگی گۆن شَرّێن پهرێزے دارگ بوتگ‌اَنت.

اِلهام 2:23

من آییئے چُکّان وباے دئیان و کُشان، گڑا سجّهێن کِلیسا زاننت که من هما آن که دل و هئیالانی هالان درَ گێجیت و من شما هرکَسا آییئے کارانی هسابا مُزَّ دئیان.