زَبور 5:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ تئو چُشێن هُداے نه‌ائے که چه بدیا دِلوشّ ببئے، بدی گۆن تئو جَلِّتَ نکنت.

زَبور 5:4 Σταυροειδείς Αναφορές

زَبور 101:7

پرێبکارا منی لۆگا جاگهَ نبیت و درۆگبند منی هزمتا کرتَ نکنت.

زَبور 11:5

هُداوند پهرێزکار و بدکارانَ چَکّاسیت، آییئے روه چه همایان نپرتَ کنت که شِرّ و شِدّتِش دۆستَ بیت.

زَبور 140:13

پهرێزکار زلور تئیی نامئے شُگرا گِرنت و نێکدل تئیی بارگاها جَهمنندَ بنت.

زَبور 50:21

تئو اے کار کرتگ‌اَنت و من هچّ نگوَشت، هئیالِت کرت که من تئیی پئیمێنے آن. بله نون ترا ملامتَ کنان و تئیی مئیار و گناهان تئیی چمّانی دێما اێرَ کنان.

زَبور 63:2

تئیی پاکێن جاگها، منا تئیی شُبێن بوتگ، تئیی شان و کدرتُن دیستگ،

زَبور 88:14

او هُداوند! چیا منا یلهَ کنئے و وتی دێما چه من چێرَ دئیئے؟

زَبور 94:20

چُشێن بےانساپێن هاکمے گۆن تئو یک و تِپاک بوتَ کنت که گۆن وتی هُکم و کانونان نااِنساپیَ کاریت؟

یوهَنّا 14:23

ایسّایا پَسّئو تَرّێنت: ”آ کَس که منا دۆستَ داریت، هما هبرانی سرا کارَ کنت که من گوَشتگ‌اَنت. منی پت آییا دۆستَ داریت و من و پتَ کاێن و آییئے کِرّا لۆگ و جاگهَ کنێن.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:13

بله ما نۆکێن آسمان و زمینئے اِنتزار و ودارا اێن که آیانی تها اَدل و راستی هاکمَ بیت. چێا که اے هُدائے لَبز و واده اِنت.

اِلهام 21:23

و شهرا نه رۆچ پکار اِنت و نه ماه که آییا رُژنا بکننت، چێا که هُدائے شان و شئوکت اِشیا رُژنا کنت و گوَرانڈ اِشیئے چراگ اِنت.

اِلهام 21:27

هچّ پئیمێن پلیتێن چیزّ یا هما که بَژّناکێن کارَ کننت و درۆگَ بندنت، اۆدا پُترتَ نکننت، بَسّ هما شتَ کننت که آیانی نام ”زِندئے کتابا“ نبیسگ بوتگ‌اَنت، هما گوَرانڈئے کتابا.