نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگاَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.
اے هما هبر اِنت که هُدائے پاکێن کتابا آتکگ: ”بچارێت، من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان. اے سِنگ بێبها و گچێنیێن بُنهِشتے. آ کَس که اِشیئے سرا باور بکنت، هچبر پَشَل و شرمندگَ نبیت.“